Welk een onbedachtzaame eisch, Vriendin! -

Che richiesta così sconsiderata, amica! -

Hoe!

Che cosa!

mijne julia in 't openbaar verschijnen?

Che la mia Julia appaia in pubblico?

en gij - gij, die alles op mij vermoogt - dit van mij vorderen? -

E tu - tu, che credi tutto di me - chiedi questo da me? -

Waarlijk, dit heet een misbruik van zijne magt te maken.

In verità, questo si chiama abuso di potere.

Bedenk toch een oogenblik wat mij aanleiding gegeven heeft om deeze weinige bladen te vervaardigen, en beslis zelve of er toen het doelwit bij kon zijn van ze ooit gemeen te maken? -

Pensa per un momento a cosa mi ha spinto a scrivere queste poche pagine, e decidi tu stesso se allora poteva esserci l'intento di denigrarle? -

Gij herinnert u ligt nog de dichterlijke partij, die gij, voor twee jaaren, aan eenige uwer beste Vrienden en Vriendinnen op uw vermaaklijk Landgoed gaaft? -

Ti ricordi ancora la festa poetica che hai organizzato, due anni fa, per alcuni dei tuoi migliori amici e amiche nella tua divertente tenuta? -

De vermoeiende hette van dien dag deed u, die altijd op het genoegen van anderen bedacht zijt, op eene wijze, die men geen' wederstand kan bieden, aanhouden om er den nacht bij te voegen.

Il caldo estenuante di quel giorno ti ha trattenuto, come sempre attento al piacere degli altri, in un modo irresistibile, a prolungare la festa fino alla notte.

Nooit zal ik dien verrukkelijken nacht vergeten!

Non dimenticherò mai quella notte deliziosa!

Hij was de schoonste, dien ik immer zag. -

Era la più bella che abbia mai visto. -

Nog kan ik mij verbeelden in uw donker Prieel aan den oever van den Rhijn te zitten, en deezen stroom door de maan bij streeken verlicht te zien.

Ancora riesco a immaginarmi seduto nel tuo gazebo scuro sulla riva del Reno, e vedere questo fiume illuminato dalla luna che lo sfiorava.

Geen blaadje verroerde zich. -

Nessuna foglia si muoveva. -

't Is in zulke oogen-blikken, dat het hart zich, onder 't genot der strelendste kalmte, vertedert. -

È in questi momenti che il cuore si commuove, godendo della più rassicurante tranquillità. -

Wij kwamen in een vriendlijk verschil over de Liefde.

Abbiamo avuto un piacevole disaccordo sull'amore.

Ik had bijna elk tegen mij - Gij alleen, bevallige Sophie! koost mijne zijde.

Avevo quasi tutti contro di me - Tu sola, affascinante Sophie! sei dalla mia parte.

Aan welken kant zich de waarheid ook bevond, dit is zeker, wij dachten meer verheven over de Liefde, dan onze tegenstrevers.

Qualunque fosse il lato in cui si trovava la verità, è sicuro che pensavamo all'amore in modo più nobile rispetto ai nostri avversari.

Ons gesprek liep ten einde en gij vorderde toen van mij, dat ik mijne gedachten omtrent de Liefde in een tafreel van twee gevoelige harten ontwikkelen zou. -

La nostra conversazione si è conclusa e tu mi hai chiesto di sviluppare i miei pensieri sull'amore in un quadro di due cuori sensibili. -

Ben ik geschikt om u iets te weigeren? -

Sono in grado di rifiutarti qualcosa? -

Mijne julia ontving haar aanwezen, en naauwlijks heb ik aan uwen eersten eisch voldaan, of gij voegt er eenen tweeden, die veel zwaarer is, bij - Gij wilt dat julia in het licht trede.

La mia Giulia ha accettato la tua proposta, e appena ho soddisfatto la tua prima richiesta, tu ne aggiungi una seconda, molto più impegnativa - Vuoi che Giulia si faccia conoscere.

Begrijp toch wat ik wage met u te gehoorzamen! -

Capisci cosa rischio per obbedirti! -

Aan wie zal mijn Schilderij behagen? -

A chi piacerà il mio dipinto? -

Aan Sophie? ja!

A Sophie? Sì!

en aan die weinigen, die haar gelijken, die zulk een schoon, gevoelig, hart in haaren boezem dragen.

e a quei pochi che le somigliano, che portano un cuore così bello e sensibile nel loro petto.

Ach!

Ah!

ik gevoel het al te wel, mijne julia is niet voor de achtiende eeuw geschikt.

Lo sento fin troppo bene, la mia Giulia non è adatta per il XVIII secolo.

Een eenvouwdig tafreel van twee tedere harten, die oprecht beminnen, zo als onze Voorouders, waar van wij de eigenschappen zo zeer beginnen te haten, mooglijk voor eenige honderd jaaren bemind hebben, zie daar mijne geheele julia!

Una semplice scena di due cuori teneri che si amano sinceramente, come i nostri antenati, le cui caratteristiche stiamo iniziando a detestare così tanto, forse amavano così da qualche centinaio di anni, ecco tutta la mia Giulia!

Geen verleidende Gebeurtenissen, geen onverwachte toevallen - geen enkel bekoorlijk Nietje zelfs! - verzekert mij van de goedkeuring van 't gemeen.

Nessun evento allettante, nessun imprevisto - nemmeno un piccolo dettaglio affascinante! - mi assicura l'approvazione della gente comune.

Voeg hier bij, dat ik eene Liefde predike, die zonder de deugd niet bestaat. -

Aggiungiamo che predico un amore che non esiste senza la virtù. -

Ach!

Ah!

dit laatste bederft alles! - Men zal lagchen en het zal met mij gedaan zijn. -

Questo ultimo rovina tutto! - La gente riderà e per me sarà la fine. -

Nu, Vriendin!

Ora, amica!

wat zegt gij? -

Che dici? -

Gij begrijpt dit alles en echter volhardt gij bij uwen eisch. -

Tu capisci tutto questo eppure insisti con la tua richiesta. -

Welaan!

Va bene!

ik zal gehoorzamen.

Obbedirò.

Ten minsten - en dit alleen is toejuiching genoeg - ten minsten zal Sophie mij met haare goedkeuring belonen, en elk, die gelukkig genoeg is van haar te kennen, zal overtuigd zijn, dat mijne julia geen wezen van verbeelding is. - -

Almeno - e questo da solo è sufficiente per essere incoraggiato - almeno Sophie mi ricompenserà con la sua approvazione, e chiunque abbia la fortuna di conoscerla sarà convinto che la mia Giulia non è un'invenzione della mia immaginazione. - -