An einem unfreundlichen Novembertage wanderte ein armes Schneiderlein auf der Landstraße nach Goldach, einer kleinen reichen Stadt, die nur wenige Stunden von Seldwyla entfernt ist.

Op een onaangename novemberdag wandelde een arme kleermaker op de landweg naar Goldach, een kleine rijke stad op slechts enkele uren van Seldwyla.

Der Schneider trug in seiner Tasche nichts als einen Fingerhut, welchen er, in Ermangelung irgendeiner Münze, unablässig zwischen den Fingern drehte, wenn er der Kälte wegen die Hände in die Hosen steckte, und die Finger schmerzten ihm ordentlich von diesem Drehen und Reiben.

De kleermaker had niets anders in zijn zak dan een vingerhoed, die hij, bij gebrek aan munten, voortdurend tussen zijn vingers draaide wanneer hij zijn handen in zijn broek stak om zich tegen de kou te beschermen. Dit voortdurende draaien en wrijven deed zijn vingers echter pijn.

Denn er hatte wegen des Fallimentes irgendeines Seldwyler Schneidermeisters seinen Arbeitslohn mit der Arbeit zugleich verlieren und auswandern müssen.

Hij was namelijk vanwege het faillissement van een Seldwylerse kleermakersmeester zowel zijn loon als zijn werk kwijtgeraakt en moest emigreren.

Er hatte noch nichts gefrühstückt als einige Schneeflocken, die ihm in den Mund geflogen, und er sah noch weniger ab, wo das geringste Mittagbrot herwachsen sollte.

Hij had nog niets gegeten behalve enkele sneeuwvlokken die in zijn mond terechtkwamen en hij had al helemaal geen idee waar hij zijn lunch zou vinden.

Das Fechten fiel ihm äußerst schwer, ja schien ihm gänzlich unmöglich, weil er über seinem schwarzen Sonntagskleide, welches sein einziges war, einen weiten dunkelgrauen Radmantel trug, mit schwarzem Sammet ausgeschlagen,

Het was bijzonder moeilijk voor hem om het hek te passeren, nee, het leek hem zelfs onmogelijk, omdat hij over zijn enige zwarte zondagskleed een brede donkergrijze regenjas droeg, gevoerd met zwart fluweel.

der seinem Träger ein edles und romantisches Aussehen verlieh, zumal dessen lange schwarze Haare und Schnurrbärtchen sorgfältig gepflegt waren und er sich blasser, aber regelmäßiger Gesichtszüge erfreute.

Dit gaf hem een elegante en romantische uitstraling, vooral omdat zijn lange zwarte haar en snorbaardje goed verzorgd waren en hij genoot van bleke maar reguliere gelaatstrekken.

Solcher Habitus war ihm zum Bedürfnis geworden, ohne daß er etwas Schlimmes oder Betrügerisches dabei im Schilde führte; vielmehr war er zufrieden, wenn man ihn nur gewähren und im stillen seine Arbeit verrichten ließ;

Deze kledingstijl was voor hem een noodzaak geworden, zonder dat hij hier iets slechts of bedrieglijks mee voorhad; integendeel, hij was tevreden als men hem met rust liet en hem in alle rust zijn werk liet doen.

aber lieber wäre er verhungert, als daß er sich von seinem Radmantel und von seiner polnischen Pelzmütze getrennt hätte, die er ebenfalls mit großem Anstand zu tragen wußte.

Maar hij zou liever zijn gestorven dan dat hij afscheid zou hebben genomen van zijn regenjas en zijn Poolse bontmuts, die hij ook met veel stijl wist te dragen.

Er konnte deshalb nur in größeren Städten arbeiten, wo solches nicht zu sehr auffiel; wenn er wanderte und keine Ersparnisse mitführte, geriet er in die größte Not.

Daarom kon hij alleen in grotere steden werken, waar dit niet te opvallend was; als hij wandelde en geen spaargeld bij zich had, raakte hij in de grootste nood.

Näherte er sich einem Hause, so betrachteten ihn die Leute mit Verwunderung und Neugierde und erwarteten eher alles andere, als daß er betteln würde; so erstarben ihm, da er überdies nicht beredt war, die Worte im Munde, also daß er der Märtyrer seines Mantels war und Hunger litt, so schwarz wie des letzteren Sammetfutter.

Wanneer hij een huis naderde, keken de mensen hem met verbazing en nieuwsgierigheid aan en verwachtten alles behalve dat hij zou gaan bedelen. Zo verstijfden zijn woorden in zijn mond, omdat hij bovendien niet welsprekend was, en hij was de martelaar van zijn jas en leed honger, net zo zwart als de voering van zijn jas.

Als er bekümmert und geschwächt eine Anhöhe hinaufging, stieß er auf einen neuen und bequemen Reisewagen, welchen ein herrschaftlicher Kutscher in Basel abgeholt hatte und seinem Herrn überbrachte, einem fremden Grafen, der irgendwo in der Ostschweiz auf einem gemieteten oder angekauften alten Schlosse saß.

Toen hij met verdriet en verzwakt een heuvel opging, kwam hij een nieuwe en comfortabele reiswagen tegen die een vooraanstaande koetsier in Bazel had opgehaald en aan zijn meester had overhandigd, een buitenlandse graaf die ergens in Oost-Zwitserland in een gehuurd of gekocht oude kasteel woonde.

Der Wagen war mit allerlei Vorrichtungen zur Aufnahme des Gepäckes versehen und schien deswegen schwer bepackt zu sein, obgleich alles leer war.

De wagen was voorzien van allerlei voorzieningen voor het vervoer van bagage en leek daarom zwaar beladen te zijn, hoewel alles leeg was.

Der Kutscher ging wegen des steilen Weges neben den Pferden, und als er, oben angekommen, den Bock wieder bestieg, fragte er den Schneider, ob er sich nicht in den leeren Wagen setzen wolle.

De koetsier liep vanwege de steile weg naast de paarden en toen hij boven was aangekomen en weer op de bok stapte, vroeg hij de kleermaker of hij niet in de lege wagen wilde plaatsnemen.

Denn es fing eben an zu regnen, und er hatte mit einem Blicke gesehen, daß der Fußgänger sich matt und kümmerlich durch die Welt schlug.

Want het begon net te regenen en hij had met een blik gezien dat de voetganger moe en vermoeid door de wereld ging.

Derselbe nahm das Anerbieten dankbar und bescheiden an, worauf der Wagen rasch mit ihm von dannen rollte und in einer kleinen Stunde stattlich und donnernd durch den Torbogen von Goldach fuhr.

Deze nam het aanbod dankbaar en bescheiden aan, waarna de wagen snel met hem wegrolde en binnen een klein uur statig en met veel kabaal door de toegangspoort van Goldach reed.

Vor dem ersten Gasthofe, ›Zur Waage‹ genannt, hielt das vornehme Fuhrwerk plötzlich, und alsogleich zog der Hausknecht so heftig an der Glocke, daß der Draht beinahe entzweiging.

Voor het eerste gasthuis, genaamd 'Zur Waage', stopte het voornaamste voertuig plotseling en onmiddellijk trok de knecht zo hard aan de bel dat de draad bijna brak.

Da stürzten Wirt und Leute herunter und rissen den Schlag auf; Kinder und Nachbarn umringten schon den prächtigen Wagen, neugierig, welch ein Kern sich aus so unerhörter Schale enthüllen werde; und als der verdutzte Schneider endlich hervorsprang in seinem Mantel, blaß und schön und schwermütig zur Erde blickend, schien er ihnen wenigstens ein geheimnisvoller Prinz oder Grafensohn zu sein.

Toen stormden de waard en de mensen naar beneden en trokken de deur open; kinderen en buren omringden al de prachtige wagen, nieuwsgierig welke schat zich uit zo'n ongehoorde schaal zou onthullen; en toen de verbaasde kleermaker eindelijk uit zijn jas sprong, bleek hij hen op zijn minst een mysterieuze prins of graafzoon te zijn.

Der Raum zwischen dem Reisewagen und der Pforte des Gasthauses war schmal und im übrigen der Weg durch die Zuschauer ziemlich gesperrt.

De ruimte tussen de reiswagen en de poort van het gasthuis was smal en bovendien was de weg door de toeschouwers behoorlijk geblokkeerd.

Mochte es nun der Mangel an Geistesgegenwart oder an Mut sein, den Haufen zu durchbrechen und einfach seines Weges zu gehen - er tat dieses nicht, sondern ließ sich willenlos in das Haus und die Treppe hinangeleiten und bemerkte seine neue seltsame Lage erst recht, als er sich in einen wohnlichen Speisesaal versetzt sah und ihm sein ehrwürdiger Mantel dienstfertig abgenommen wurde.

Of het nu een gebrek aan geestkracht of moed was om de menigte te doorbreken en gewoon zijn weg te gaan - hij deed dit niet, maar liet zich gewillig in het huis en de trap leiden en merkte zijn nieuwe vreemde situatie pas echt op toen hij zich in een gezellige eetkamer bevond en zijn eerbiedwaardige jas hem dienstbaar werd afgenomen.

»Der Herr wünscht zu speisen?« hieß es. »Gleich wird serviert werden, es ist eben gekocht!«

'De heer wil eten?' werd er gezegd. 'Er wordt zo meteen geserveerd, het is net gekookt!'

Ohne eine Antwort abzuwarten, lief der Waagwirt in die Küche und rief: »In's drei Teufels Namen! Nun haben wir nichts als Rindfleisch und die Hammelkeule!

Zonder op een antwoord te wachten, rende de waard naar de keuken en riep: 'In godsnaam! We hebben nu alleen rundvlees en de lamsbout!'

Die Rebhuhnpastete darf ich nicht anschneiden, da sie für die Abendherren bestimmt und versprochen ist. So geht es! Den einzigen Tag, wo wir keinen Gast erwarten und nichts da ist, muß ein solcher Herr kommen!

Ik mag de patrijsvleespaté niet aansnijden, want deze is bestemd voor de heren van de avond en is beloofd. Zo gaat het! Op de enige dag dat we geen gasten verwachten en er niets is, moet een dergelijke heer komen!

Und der Kutscher hat ein Wappen auf den Knöpfen, und der Wagen ist wie der eines Herzogs!

En de koetsier heeft een wapenschild op zijn knopen, en de wagen is als die van een hertog!

Und der junge Mann mag kaum den Mund öffnen vor Vornehmheit!«

En de jonge man kan nauwelijks zijn mond openen vanwege zijn verfijning!

Doch die ruhige Köchin sagte. »Nun, was ist denn da zu lamentieren, Herr? Die Pastete tragen Sie nur kühn auf, die wird er doch nicht aufessen! Die Abendherren bekommen sie dann portionenweise; sechs Portionen wollen wir schon noch herauskriegen!«

Maar de kalme kokkin zei: 'Nou, waarom klaag je dan, meneer? Serveer de paté gewoon, hij zal het toch niet opeten! De heren van de avond krijgen het dan per portie; we willen nog wel zes porties uithalen!'

»Sechs Portionen? Ihr vergeßt wohl, daß die Herren sich sattzuessen gewohnt sind!« meinte der Wirt, allein die Köchin fuhr unerschüttert fort: »Das sollen sie auch!

'Zes porties? Je vergeet toch wel dat de heren gewend zijn om zich vol te eten!' zei de waard, maar de kokkin ging onverstoorbaar door: 'Dat moeten ze ook doen!'

Man läßt noch schnell ein halbes Dutzend Kotelettes holen, die brauchen wir sowieso für den Fremden, und was er übrigläßt, schneide ich in kleine Stückchen und menge sie unter die Pastete, da lassen Sie nur mich machen!«

'Men haalt snel nog een half dozijn koteletten, die hebben we toch nodig voor de vreemdeling, en wat hij over heeft, snijd ik in kleine stukjes en meng ik door de paté, laat mij dat maar doen!'

Doch der wackere Wirt sagte ernsthaft: »Köchin, ich habe Euch schon einmal gesagt, daß dergleichen in dieser Stadt und in diesem Hause nicht angeht! Wir leben hier solid und ehrenfest und vermögen es!«

Maar de dappere waard zei serieus: 'Kokkin, ik heb je al eens gezegd dat dit soort dingen in deze stad en in dit huis niet passen! We leven hier solide en eerbaar en we kunnen het ons veroorloven!'

»Ei der Tausend, ja, ja!« rief die Köchin endlich etwas aufgeregt.

'O ja, ja!' riep de kokkin eindelijk een beetje opgewonden.

»Wenn man sich denn nicht zu helfen weiß, so opfere man die Sache!

'Als je het niet anders kunt, offer dan maar de zaak op!'

Hier sind zwei Schnepfen, die ich den Augenblick vom Jäger gekauft habe, die kann man am Ende der Pastete zusetzen!

'Hier zijn twee wilde eenden die ik net van de jager heb gekocht, die kun je aan het eind van de paté toevoegen!'

Eine mit Schnepfen gefälschte Rebhuhnpastete werden die Leckermäuler nicht beanstanden!

'Een paté met wilde eenden erin, daar zal niemand op aanmerken!'

Sodann sind auch die Forellen da, die größte habe ich in das siedende Wasser geworfen, wie der merkwürdige Wagen kam, und da kocht auch schon die Brühe im Pfännchen; so haben wir also einen Fisch, das Rindfleisch, das Gemüse mit den Kotelettes, den Hammelbraten und die Pastete; geben Sie nur den Schlüssel, daß man das Eingemachte und das Dessert herausnehmen kann!

'En dan hebben we ook de forellen. De grootste heb ik in het kokende water gegooid toen de vreemde wagen kwam, en de bouillon kookt al in het pannetje. Dus we hebben vis, rundvlees, groenten met de koteletten, lamsbraad en paté. Geef ons de sleutel maar, zodat we de ingemaakte dingen en het dessert eruit kunnen halen!'

Und den Schlüssel könnten Sie, Herr, mir mit Ehren und Zutrauen übergeben, damit man Ihnen nicht allerorten nachspringen muß und oft in die größte Verlegenheit gerät!«

'En de sleutel kun je, mijnheer, met vertrouwen en eer aan mij overlaten, zodat je niet overal achterom hoeft te kijken en vaak in de grootste verlegenheid terechtkomt!'

»Liebe Köchin, das braucht Ihr nicht übelzunehmen! Ich habe meiner seligen Frau am Todbette versprechen müssen, die Schlüssel immer in Händen zu behalten; sonach geschieht es grundsätzlich und nicht aus Mißtrauen.

'Lieve kokkin, neem me dat niet kwalijk! Ik heb mijn overleden vrouw op het sterfbed beloofd dat ik de sleutels altijd zou bij me houden; daarom doe ik het principieel en niet uit wantrouwen.'

Hier sind die Gurken und hier die Kirschen, hier die Birnen und hier die Aprikosen; aber das alte Konfekt darf man nicht mehr aufstellen; geschwind soll die Liese zum Zuckerbeck laufen und frisches Backwerk holen, drei Teller, und wenn er eine gute Torte hat, soll er sie auch gleich mitgeben!«

'Hier zijn de komkommers en hier de kersen, hier de peren en hier de abrikozen; maar het oude snoepgoed mag niet meer worden opgesteld. Laat Liese snel naar de suikerbak lopen en vers gebak halen, drie borden, en als hij een goede taart heeft, moet hij die ook meteen meegeven!'

»Aber Herr! Sie können ja dem einzigen Gaste das nicht alles aufrechnen, das schlägt's beim besten Willen nicht heraus!«

'Maar mijnheer! Je kunt toch niet alles bij de enige gast in rekening brengen, dat lukt bij de beste wil van de wereld niet!'

»Tut nichts, es ist um die Ehre! Das bringt mich nicht um; dafür soll ein großer Herr, wenn er durch unsere Stadt reist, sagen können, er habe ein ordentliches Essen gefunden, obgleich er ganz unerwartet und im Winter gekommen sei!

'Dat maakt niet uit, het gaat om de eer! Dat kan me niks schelen. Maar een belangrijke heer die door onze stad reist, moet kunnen zeggen dat hij een fatsoenlijke maaltijd heeft gevonden, al is hij onverwachts en in de winter gekomen!'

Es soll nicht heißen wie von den Wirten zu Seldwyl, die alles Gute selber fressen und den Fremden die Knochen vorsetzen!

'Het mag niet zo zijn als bij de herbergiers in Seldwyl, die al het goede zelf opeten en de vreemdelingen de botten voorzetten!'

Also frisch, munter, sputet Euch allerseits!«

'Dus kom op, wees vlot en maak je haast, allemaal!'

Während dieser umständlichen Zubereitungen befand sich der Schneider in der peinlichsten Angst, da der Tisch mit glänzendem Zeuge gedeckt wurde, und so heiß sich der ausgehungerte Mann vor kurzem noch nach einiger Nahrung gesehnt hatte, so ängstlich wünschte er jetzt, der drohenden Mahlzeit zu entfliehen.

Tijdens deze omslachtige voorbereidingen was de kleermaker in de grootste angst, want de tafel was met glanzend bestek gedekt, en hoewel de uitgehongerde man zich kort geleden nog naar wat voedsel had verlangd, wilde hij nu graag de dreigende maaltijd ontlopen.

Endlich faßte er sich einen Mut, nahm seinen Mantel um, setzte die Mütze auf und begab sich hinaus, um den Ausweg zu gewinnen.

Eindelijk verzamelde hij de moed, deed zijn jas aan, zette zijn pet op en ging naar buiten om de uitweg te vinden.

Da er aber in seiner Verwirrung und in dem weitläufigen Hause die Treppe nicht gleich fand, so glaubte der Kellner, den der Teufel beständig umhertrieb, jener suche eine gewisse Bequemlichkeit, rief: »Erlauben Sie gefälligst, mein Herr, ich werde Ihnen den Weg weisen!«

Omdat hij in zijn verwarring en in het uitgestrekte huis de trap niet meteen kon vinden, geloofde de ober, die voortdurend door de duivel werd rondgedreven, dat hij op zoek was naar een zekere gemak, en riep: 'Sta me toe, mijnheer, ik zal u de weg wijzen!'

und führte ihn durch einen langen Gang, der nirgend anders endigte als vor einer schön lackierten Türe, auf welcher eine zierliche Inschrift angebracht war.

en leidde hem door een lange gang, die nergens anders eindigde dan voor een mooi gelakte deur, waarop een sierlijke inscriptie was aangebracht.

Also ging der Mantelträger ohne Widerspruch, sanft wie ein Lämmlein, dort hinein und schloß ordentlich hinter sich zu.

Dus ging de jasdrager zonder verder tegenstribbelen, zacht als een lammetje, naar binnen en sloot netjes achter zich op.

Dort lehnte er sich bitterlich seufzend an die Wand und wünschte der goldenen Freiheit der Landstraße wieder teilhaftig zu sein, welche ihm jetzt, so schlecht das Wetter war, als das höchste Glück erschien.

Daar leunde hij bitter huilend tegen de muur en wilde weer deelhebben aan de gouden vrijheid van de landweg, die hem nu, ondanks het slechte weer, als het hoogste geluk leek.

Doch verwickelte er sich jetzt in die erste selbsttätige Lüge, weil er in dem verschlossenen Raume ein wenig verweilte, und er betrat hiermit den abschüssigen Weg des Bösen.

Maar nu verstriktte hij zich in de eerste bewuste leugen, omdat hij in de afgesloten ruimte een beetje bleef, en hij betrad hiermee de steile weg van het kwaad.

Unterdessen schrie der Wirt, der ihn gesehen hatte im Mantel dahin gehen: »Der Herr friert! Heizet mehr ein im Saal! Wo ist die Liese, wo ist die Anne? Rasch einen Korb Holz in den Ofen und einige Hände voll Späne, daß es brennt!

Ondertussen riep de gastheer, die hem in zijn jas had zien lopen: 'De heer heeft het koud! Verwarm de zaal meer! Waar is Liese, waar is Anne? Breng snel een mand met hout in de kachel en een paar handen vol spaanders, zodat het vuur kan branden!'

Zum Teufel, sollen die Leute in der ›Waage‹ im Mantel zu Tisch sitzen?«

'Verdomme, moeten de mensen in de 'Waage' in hun jas aan tafel zitten?'

Und als der Schneider wieder aus dem langen Gange hervorgewandelt kam, melancholisch wie der umgehende Ahnherr eines Stammschlosses, begleitete er ihn mit hundert Komplimenten und Handreibungen wiederum in den verwünschten Saal hinein.

En toen de kleermaker weer uit de lange gang tevoorschijn kwam, melancholisch als de nakomende voorvader van een stamkasteel, begeleidde hij hem met honderd complimenten en handklappen weer de vervloekte zaal in.

Dort wurde er ohne ferneres Verweilen an den Tisch gebeten, der Stuhl zurechtgerückt, und da der Duft der kräftigen Suppe, dergleichen er lange nicht gerochen, ihn vollends seines Willens beraubte, so ließ er sich in Gottes Namen nieder und tauchte sofort den schweren Löffel in die braungoldene Brühe.

Daar werd hij zonder verder uitstel uitgenodigd om aan tafel te gaan zitten, de stoel werd gecorrigeerd, en omdat de geur van de krachtige soep, die hij al lang niet had geroken, hem volledig van zijn wil beroofde, ging hij in Gods naam zitten en doopte onmiddellijk de zware lepel in de bruingouden bouillon.

In tiefem Schweigen erfrischte er seine matten Lebensgeister und wurde mit achtungsvoller Stille und Ruhe bedient.

In diepe stilte verkwikte hij zijn vermoeide levensgeesten en werd hij met respectvolle stilte en kalmte bediend.

Als er den Teller geleert hatte und der Wirt sah, daß es ihm so wohl schmeckte, munterte er ihn höflich auf, noch einen Löffel voll zu nehmen, das sei gut bei dem rauhen Wetter.

Toen hij de schaal had geleegd en de gastheer zag dat het hem zo goed smaakte, spoorde hij hem beleefd aan om nog een lepel vol te nemen, dat was goed bij het ruwe weer.

Nun wurde die Forelle aufgetragen, mit Grünem bekränzt, und der Wirt legte ein schönes Stück vor.

Nu werd de forel geserveerd, met groen gekroond, en de gastheer legde een mooi stuk voor.

Doch der Schneider, von Sorgen gequält, wagte in seiner Blödigkeit nicht, das blanke Messer zu brauchen, sondern hantierte schüchtern und zimperlich mit der silbernen Gabel daran herum.

Maar de kleermaker, gekweld door zorgen, durfde in zijn onhandigheid het scherpe mes niet te gebruiken, maar hanteerde timide en voorzichtig de zilveren vork erbij.

Das bemerkte die Köchin, welche zur Türe hereinguckte, den großen Herrn zu sehen, und sie sagte zu den Umstehenden: »Gelobt sei Jesus Christ!

Dat merkte de kokkin op, die door de deur keek om de grote heer te zien, en zei tegen de omstanders: 'Geprezen zij Jezus Christus!'

Der weiß noch einen feinen Fisch zu essen, wie es sich gehört, der sägt nicht mit dem Messer in dem zarten Wesen herum, wie wenn er ein Kalb schlachten wollte.

Hij weet nog steeds hoe hij een lekkere vis moet eten, zoals het hoort, hij zaag niet met het mes in het tere wezen rond, alsof hij een kalf wilde slachten.'

Das ist ein Herr von großem Hause, darauf wollt' ich schwören, wenn es nicht verboten wäre!

Dat is een heer uit een groot huis, daar zou ik op willen zweren, als het niet verboden was!'

Und wie schön und traurig er ist!

En hoe mooi en verdrietig hij is!'

Gewiß ist er in ein armes Fräulein verliebt, das man ihm nicht lassen will!

Hij is ongetwijfeld verliefd op een arm meisje, dat men hem niet wil laten!

Ja, ja, die vornehmen Leute haben auch ihre Leiden!«

Ja, ja, de rijke mensen hebben ook hun leed!'

Inzwischen sah der Wirt, daß der Gast nicht trank, und sagte ehrerbietig: »Der Herr mögen den Tischwein nicht; befehlen Sie vielleicht ein Glas guten Bordeaux, den ich bestens empfehlen kann?«

Ondertussen zag de gastheer dat de gast niet dronk, en zei respectvol: 'De heer drinkt geen tafelwijn; bestelt u misschien een glas goede Bordeaux, die ik van harte kan aanbevelen?'

Da beging der Schneider den zweiten selbsttätigen Fehler, indem er aus Gehorsam ja statt nein sagte, und alsobald verfügte sich der Waagwirt persönlich in den Keller, um eine ausgesuchte Flasche zu holen; denn es lag ihm alles daran, daß man sagen könne, es sei etwas Rechtes im Ort zu haben.

Daarop beging de kleermaker zijn tweede onbewuste fout, door uit gehoorzaamheid ja in plaats van nee te zeggen, en de waagwirt ging onmiddellijk zelf naar de kelder om een uitgelezen fles te halen; want het was belangrijk voor hem dat men kon zeggen dat er iets fatsoenlijks te krijgen was in de plaats.

Als der Gast von dem eingeschenkten Weine wiederum aus bösem Gewissen ganz kleine Schlücklein nahm, lief der Wirt voll Freuden in die Küche, schnalzte mit der Zunge und rief: »Hol' mich der Teufel, der versteht's, der schlürft meinen guten Wein auf die Zunge, wie man einen Dukaten auf die Goldwaage legt!«

Toen de gast opnieuw uit schuldgevoel heel kleine slokjes nam van de ingeschonken wijn, rende de gastheer vol vreugde de keuken in, sloeg met zijn tong en riep: 'De duivel mag me nemen, hij weet het, hij slurpt mijn goede wijn op als men een Dukat op de goudweeg legt!'

»Gelobt sei Jesus Christ!« sagte die Köchin. »Ich hab's ja behauptet, daß er's versteht!«

'Geprezen zij Jezus Christus!' zei de kokkin. 'Ik zei toch dat hij het verstond!'

So nahm die Mahlzeit denn ihren Verlauf, und zwar sehr langsam, weil der arme Schneider immer zimperlich und unentschlossen aß und trank und der Wirt, um ihm Zeit zu lassen, die Speisen genugsam stehenließ.

Zo verliep de maaltijd, en wel heel langzaam, omdat de arme kleermaker steeds aarzelend en onbeslist at en dronk, en de gastheer, om hem tijd te geven, de gerechten lang genoeg liet staan.

Trotzdem war es nicht der Rede wert, was der Gast bis jetzt zu sich genommen; vielmehr begann der Hunger, der immerfort so gefährlich gereizt wurde, nun den Schrecken zu überwinden, und als die Pastete von Rebhühnern erschien, schlug die Stimmung des Schneiders gleichzeitig um, und ein fester Gedanke begann sich in ihm zu bilden.

Desondanks was het niet de moeite waard om te kijken wat de gast tot nu toe had gegeten; integendeel begon de honger, die steeds zo gevaarlijk werd geprikkeld, nu de angst te overwinnen, en toen de paté van fazanten verscheen, veranderde de stemming van de kleermaker plotseling, en er begon een vaste gedachte in hem te vormen.

»Es ist jetzt einmal, wie es ist!«

'Het is nu eenmaal zoals het is!'

sagte er sich, von einem neuen Tröpflein Weines erwärmt und aufgestachelt.

zei hij tegen zichzelf, opgewarmd en opgepept door een nieuw slokje wijn.

»Nun wäre ich ein Tor, wenn ich die kommende Schande und Verfolgung ertragen wollte, ohne mich dafür sattgegessen zu haben!

'Ik zou een dwaas zijn als ik de komende schande en vervolging zou willen verdragen zonder me eerst goed te hebben gevoed!'

Also vorgesehen, weil es noch Zeit ist!

Dus handelde hij, want het was nog tijd!

Das Türmchen, das sie da aufgestellt haben, dürfte leichthin die letzte Speise sein; daran will ich mich halten, komme, was da wolle!

Het torentje dat ze daar hadden opgesteld, zou wel eens de laatste maaltijd kunnen zijn; daar wil ik me aan houden, kom wat er wil!

Was ich einmal im Leibe habe, kann mir kein König wieder rauben!«

Wat ik eenmaal in mijn lichaam heb, kan geen koning me ooit meer afnemen!'

Gesagt, getan; mit dem Mute der Verzweiflung hieb er in die leckere Pastete, ohne an ein Aufhören zu denken, so daß sie in weniger als fünf Minuten zur Hälfte geschwunden war und die Sache für die Abendherren sehr bedenklich zu werden begann.

Gezegd, gedaan; met de moed van wanhoop hakte hij in de heerlijke paté, zonder aan stoppen te denken, zodat deze in minder dan vijf minuten de helft was verdwenen en de zaak voor de avondgasten behoorlijk zorgelijk begon te worden.

Fleisch, Trüffeln, Klößchen, Boden, Deckel, alles schlang er ohne Ansehen der Person hinunter, nur besorgt, sein Ränzchen vollzupacken, ehe das Verhängnis hereinbräche;

Vlees, truffels, knoedels, bodem, deksel, alles slurpte hij op zonder onderscheid, alleen maar bezorgd om zijn buikje vol te krijgen voordat de ramp toesloeg;

dazu trank er den Wein in tüchtigen Zügen und steckte große Brotbissen in den Mund; kurz, es war eine so hastig belebte Einfuhr, wie wenn bei aufsteigendem Gewitter das Heu von der nahen Wiese gleich auf der Gabel in die Scheune geflüchtet wird.

daarnaast dronk hij de wijn in grote slokken en stopte hij grote broodhapjes in zijn mond; kortom, het was een zo gehaaste inname, alsof het hooi van de nabije weide bij opkomend onweer meteen in de schuur wordt gevlucht.

Abermals lief der Wirt in die Küche und rief: »Köchin!

Opnieuw liep de gastheer de keuken in en riep: 'Kokkin!'

Er ißt die Pastete auf, während er den Braten kaum berührt hat!

Hij eet de paté op, terwijl hij de gebraden vlees nauwelijks heeft aangeraakt!

Und den Bordeaux trinkt er in halben Gläsern!«

En de Bordeaux drinkt hij in halve glazen!'

»Wohl bekomm' es ihm«, sagte die Köchin, »lassen Sie ihn nur machen, der weiß, was Rebhühner sind! Wär' er ein gemeiner Kerl, so hätte er sich an den Braten gehalten!«

'Laat hem maar zijn gang gaan', zei de kokkin, 'hij weet wat fazanten zijn! Als hij een gemeen kereltje was, zou hij zich aan het gebraden vlees hebben vastgehouden!'

»Ich sag's auch«, meinte der Wirt; »es sieht sich zwar nicht ganz elegant an, aber so hab' ich, als ich zu meiner Ausbildung reiste, nur Generäle und Kapitelsherren essen sehen!«

'Ik zeg het ook', meende de gastheer, 'het ziet er niet helemaal elegant uit, maar toen ik op reis ging om me te ontwikkelen, zag ik alleen maar generaals en kerkelijke heren eten!'

Unterdessen hatte der Kutscher die Pferde füttern lassen und selbst ein handfestes Essen eingenommen in der Stube für das untere Volk, und da er Eile hatte, ließ er bald wieder anspannen.

Ondertussen liet de koetsier de paarden voederen en nam hij zelf een stevige maaltijd in de kamer voor het gewone volk. En omdat hij haast had, liet hij al snel weer spannen.

Die Angehörigen des Gasthofes ›Zur Waage‹ konnten sich nun nicht länger enthalten und fragten, eh es zu spät wurde, den herrschaftlichen Kutscher geradezu, wer sein Herr da oben sei und wie er heiße.

De medewerkers van het Gasthof 'Zur Waage' konden het niet langer uithouden en vroegen, voordat het te laat werd, rechtstreeks aan de statige koetsier wie zijn meester boven was en hoe hij heette.

Der Kutscher, ein schalkhafter und durchtriebener Kerl, versetzte: »Hat er es noch nicht selbst gesagt?«

De koetsier, een ondeugende en sluwe kerel, zei: 'Heeft hij het zelf niet al verteld?'

»Nein« hieß es, und er erwiderte: »Das glaub' ich wohl, der spricht nicht viel in einem Tage; nun, es ist der Graf Strapinski! Er wird aber heut und vielleicht einige Tage hierbleiben, denn er hat mir befohlen, mit dem Wagen vorauszufahren.«

'Nee', zei men, en hij antwoordde: 'Ik geloof het wel, hij zegt niet veel op een dag; nou, het is graaf Strapinski! Hij zal vandaag en misschien nog een paar dagen hier blijven, want hij heeft me bevolen met de wagen vooruit te rijden.'

Er machte diesen schlechten Spaß, um sich an dem Schneiderlein zu rächen, das, wie er glaubte, statt ihm für seine Gefälligkeit ein Wort des Dankes und des Abschiedes zu sagen, sich ohne Umsehen in das Haus begeben hatte und den Herrn spielte.

Hij maakte deze slechte grap om zich te wreken op het kleermakersbediende, dat, naar hij dacht, in plaats van hem een woord van dank en afscheid te zeggen voor zijn dienst, zich zonder omwegen in het huis had begeven en zich als een heer gedroeg.

Seine Eulenspiegelei aufs äußerste treibend, bestieg er auch den Wagen, ohne nach der Zeche für sich und die Pferde zu fragen, schwang die Peitsche und fuhr aus der Stadt, und alles ward so in der Ordnung befunden und dem guten Schneider aufs Kerbholz gebracht.

Hij drijf zijn spot verder en stapte ook in de wagen, zonder om de rekening voor zichzelf en de paarden te vragen, zwaaide met de zweep en reed de stad uit, en alles werd in orde bevonden en op de schouders van de brave kleermaker gelegd.

Nun mußte es sich aber fügen, daß dieser, ein geborener Schlesier, wirklich Strapinski hieß, Wenzel Strapinski; mochte es nun ein Zufall sein oder mochte der Schneider sein Wanderbuch im Wagen hervorgezogen, es dort vergessen und der Kutscher es zu sich genommen haben.

Nu moest het wel zijn dat deze, een geboren Silees, echt Strapinski heette, Wenzel Strapinski; of het nu toeval was of dat de kleermaker zijn reisboek in de wagen had getrokken, het daar was vergeten en de koetsier het had meegenomen.

Genug, als der Wirt freudestrahlend und händereibend vor ihn hintrat und fragte, ob der Herr Graf Strapinski zum Nachtisch ein Glas alten Tokaier oder ein Glas Champagner nehme, und ihm meldete, daß die Zimmer soeben zubereitet würden, da erblaßte der arme Strapinski, verwirrte sich von neuem und erwiderte gar nichts.

Genoeg, toen de gastheer stralend en handenwrijvend voor hem stapte en vroeg of de graaf Strapinski een glas oude Tokaj of champagne als dessert wilde, en hem meldde dat de kamers net klaar waren, verbleekte de arme Strapinski, raakte opnieuw in verwarring en zei niets terug.

»Höchst interessant!«

'Zeer interessant!'

brummte der Wirt für sich, indem er abermals in den Keller eilte und aus besonderem Verschlage nicht nur ein Fläschchen Tokaier, sondern auch ein Krügelchen Bocksbeutel holte und eine Champagnerflasche schlechthin unter den Arm nahm.

mompelde de gastheer voor zichzelf, terwijl hij opnieuw naar de kelder haastte en niet alleen een flesje Tokaj, maar ook een flesje Bocksbeutel uit een speciaal vak haalde en een fles champagne onder zijn arm nam.

Bald sah Strapinski einen kleinen Wald von Gläsern vor sich, aus welchem der Champagnerkelch wie eine Pappel emporragte.

Snel zag Strapinski een klein woud van glazen voor zich, waaruit de champagnebeker als een palmboom omhoog stak.

Das glänzte, klingelte und duftete gar seltsam vor ihm, und was noch seltsamer war, der arme, aber zierliche Mann griff nicht ungeschickt in das Wäldchen hinein und goß, als er sah, daß der Wirt etwas Rotwein in seinen Champagner tat, einige Tropfen Tokaier in den seinigen.

Het glinsterde, klingelde en geurde vreemd voor hem, en wat nog vreemder was, de arme, maar elegante man pakte niet onhandig in het woud en goot, toen hij zag dat de gastheer wat rode wijn in zijn champagne deed, enkele druppels Tokaj in de zijne.

Inzwischen waren der Stadtschreiber und der Notar gekommen, um den Kaffee zu trinken und das tägliche Spielchen um denselben zu machen; bald kam auch der ältere Sohn des Hauses Häberlin und Cie.,

Ondertussen waren de stadsarchivaris en de notaris gekomen om de koffie te drinken en het dagelijkse spelletje om de koffie te spelen; al snel kwam ook de oudste zoon van het Häberlin-bedrijf bij.

der jüngere des Hauses Pütschli-Nievergelt, der Buchhalter einer großen Spinnerei, Herr Melcher Böhni;

De jongere zoon van het Pütschli-Nievergelt-bedrijf, de boekhouder van een grote spinnerij, de heer Melcher Böhni;

allein statt ihre Partie zu spielen, gingen sämtliche Herren in weitem Bogen hinter dem polnischen Grafen herum, die Hände in den hintern Rocktaschen, mit den Augen blinzelnd und auf den Stockzähnen lächelnd.

maar in plaats van hun spelletje te spelen, liepen alle heren in een grote boog achter de Poolse graaf rond, met hun handen in hun achterzakken, met hun ogen knipperend en glimlachend op hun tanden.

Denn es waren diejenigen Mitglieder guter Häuser, welche ihr Leben lang zu Hause blieben, deren Verwandte und Genossen aber in aller Welt saßen, weswegen sie selbst die Welt sattsam zu kennen glaubten.

Want het waren die leden van goede families die hun hele leven thuisbleven, terwijl hun familieleden en metgezellen over de hele wereld verspreid waren, en daarom geloofden ze dat ze de wereld goed genoeg kenden.

Also das sollte ein polnischer Graf sein?

Dus dat zou een Poolse graaf zijn?

Den Wagen hatten sie freilich von ihrem Kontorstuhl aus gesehen; auch wußte man nicht, ob der Wirt den Grafen oder dieser jenen bewirte; doch hatte der Wirt bis jetzt noch keine dummen Streiche gemacht;

Ze hadden de wagen natuurlijk vanuit hun kantoorstoel gezien; en men wist niet eens of de gastheer de graaf trakteerde of andersom; maar tot nu toe had de gastheer geen domme streken uitgehaald;

er war vielmehr als ein ziemlich schlauer Kopf bekannt, und so wurden denn die Kreise, welche die neugierigen Herren um den Fremden zogen, immer kleiner, bis sie sich zuletzt vertraulich an den gleichen Tisch setzten und sich auf gewandte Weise zu dem Gelage aus dem Stegreif einluden, indem sie ohne weiteres um eine Flasche zu würfeln begannen.

hij stond zelfs bekend als een behoorlijk slim persoon, en zo werden de kringen die de nieuwsgierige heren rond de vreemdeling trokken steeds kleiner, tot ze uiteindelijk vertrouwelijk aan dezelfde tafel gingen zitten en zich op een behendige manier voor het feestmaal lieten uitnodigen, door zonder verder om een fles te gooien.

Doch tranken sie nicht zuviel, da es noch früh war; dagegen galt es, einen Schluck trefflichen Kaffee zu nehmen und dem Polacken, wie sie den Schneider bereits heimlich nannten, mit gutem Rauchzeug aufzuwerten, damit er immer mehr röche, wo er eigentlich wäre.

Maar ze dronken niet te veel, want het was nog vroeg; in plaats daarvan ging het om een slok goede koffie te nemen en de Pool, zoals ze de kleermaker al stiekem noemden, te verfraaien met goed rookwerk, zodat hij steeds meer zou ruiken waar hij eigenlijk was.

»Darf ich dem Herrn Grafen eine ordentliche Zigarre anbieten? Ich habe sie von meinem Bruder auf Kuba direkt bekommen!« sagte der eine.

‘Mag ik de heer graaf een fatsoenlijke sigaret aanbieden? Ik heb ze rechtstreeks van mijn broer in Cuba gekregen!’ zei een van hen.

»Die Herren Polen lieben auch eine gute Zigarette, hier ist echter Tabak aus Smyrna, mein Kompagnon hat ihn gesendet«, rief der andere, indem er ein rotseidenes Beutelchen hinschob.

‘De heren Polen houden ook van een goede sigaret, hier is echte tabak uit Smyrna, mijn compagnon heeft hem gestuurd,’ riep een ander, terwijl hij een roodzijden zakje voorbijschoven.

»Dieser aus Damaskus ist feiner, Herr Graf«, rief der dritte, »unser dortiger Prokurist selbst hat ihn für mich besorgt!«

‘Deze uit Damascus is fijner, meneer de graaf,’ riep een derde, ‘onze plaatselijke procureur heeft hem zelf voor mij geregeld!’

Der vierte streckte einen ungefügen Zigarrenbengel dar, indem er schrie: »Wenn Sie etwas ganz Ausgezeichnetes wollen, so versuchen Sie diese Pflanzerzigarre aus Virginien, selbstgezogen, selbstgemacht und durchaus nicht käuflich!«

De vierde stak een onhandige sigarenstok voor en riep: ‘Als u iets echt uitstekends wilt, probeer dan deze Pflanzer-sigaret uit Virginia, zelf geteeld, zelf gemaakt en absoluut niet te koop!’

Strapinski lächelte sauersüß, sagte nichts und war bald in feine Duftwolken gehüllt, welche von der hervorbrechenden Sonne lieblich versilbert wurden.

Strapinski glimlachte zuurzoet, zei niets en was al snel gehuld in fijne geurwolken, die door de opkomende zon liefelijk werden verzilverd.

Der Himmel entwölkte sich in weniger als einer Viertelstunde, der schönste Herbstnachmittag trat ein; es hieß, der Genuß der günstigen Stunde sei sich zu gönnen, da das Jahr vielleicht nicht viele solcher Tage mehr brächte;

De hemel klaarde in minder dan een kwartier op, de mooiste herfstmiddag brak aan; men zei dat men zich de gunstige uren moest gunnen, want het jaar zou misschien niet veel meer van dergelijke dagen brengen;

und es wurde beschlossen, auszufahren, den fröhlichen Amtsrat auf seinem Gute zu besuchen, der erst vor wenigen Tagen gekeltert hatte, und seinen neuen Wein, den roten Sauser, zu kosten.

en het werd besloten om te vertrekken en de vrolijke gemeenteraadslid op zijn landgoed te bezoeken, die enkele dagen geleden had geoogst, en zijn nieuwe wijn, de rode Sauser, te proeven.

Pütschli-Nievergelt, Sohn, sandte nach seinem Jagdwagen, und bald schlugen seine jungen Eisenschimmel das Pflaster vor der ›Waage‹.

Pütschli-Nievergelt, de zoon, stuurde naar zijn jachtwagen en al snel galoppeerden zijn jonge ijzeren schimmels over het plein voor de 'Waage'.

Der Wirt selbst ließ ebenfalls anspannen, man lud den Grafen zuvorkommend ein, sich anzuschließen und die Gegend etwas kennenzulernen.

De waard liet ook zijn trekpaard spannen en men nodigde de graaf beleefd uit om zich bij hen te voegen en het gebied te leren kennen.

Der Wein hatte seinen Witz erwärmt; er überdachte schnell, daß er bei dieser Gelegenheit am besten sich unbemerkt entfernen und seine Wanderung fortsetzen könne; den Schaden sollten die törichten und zudringlichen Herren an sich selbst behalten.

De wijn had zijn geest opgewarmd; hij overdacht al snel dat hij bij deze gelegenheid het beste onopgemerkt kon vertrekken en zijn wandeling kon vervolgen; de schade zouden de dwaze en opdringerige heren zichzelf moeten toebrengen.

Er nahm daher die Einladung mit einigen höflichen Worten an und bestieg mit dem jungen Pütschli den Jagdwagen.

Hij nam daarom de uitnodiging met enkele beleefde woorden aan en stapte met de jonge Pütschli in de jachtwagen.

Nun war es eine weitere Fügung, daß der Schneider, nachdem er auf seinem Dorfe schon als junger Bursch dem Gutsherrn zuweilen Dienste geleistet, seine Militärzeit bei den Husaren abgedient hatte und demnach genugsam mit Pferden umzugehen verstand.

En het was wederom een toeval dat de kleermaker, die als jonge jongen al diensten had verleend aan de landheer in zijn dorp, zijn militaire tijd bij de Huzaren had doorgebracht en daarom voldoende kennis had van het omgaan met paarden.

Wie daher sein Gefährte höflich fragte, ob er vielleicht fahren möge, ergriff er sofort Zügel und Peitsche und fuhr in schulgerechter Haltung, in raschem Trabe durch das Tor und auf der Landstraße dahin, so daß die Herren einander ansahen und flüsterten: »Es ist richtig, es ist jedenfalls ein Herr!«

Toen zijn metgezel dus beleefd vroeg of hij misschien mocht rijden, pakte hij onmiddellijk de teugels en de zweep en reed in een schoolgaande houding, in een snel draf, door de poort en op de landweg, zodat de heren elkaar aankeken en fluisterden: 'Het is inderdaad een gentleman!'

In einer halben Stunde war das Gut des Amtsrates erreicht.

Binnen een half uur was het landgoed van de gemeenteraadslid bereikt.

Strapinski fuhr in einem prächtigen Halbbogen auf und ließ die feurigen Pferde aufs beste anprallen; man sprang von den Wagen, der Amtsrat kam herbei und führte die Gesellschaft ins Haus, und alsbald war auch der Tisch mit einem halben Dutzend Karaffen voll karneolfarbigen Sausers besetzt.

Strapinski reed in een prachtige halve bocht op en liet de vurige paarden op het best op elkaar inwerken; men sprong van de wagens, de gemeenteraadslid kwam eraan en leidde het gezelschap het huis binnen, en al snel was de tafel bezet met een half dozijn kruiken vol karmelkleurige Sauser.

Das heiße, gärende Getränk wurde vorerst geprüft, belobt und sodann fröhlich in Angriff genommen, während der Hausherr im Hause die Kunde herumtrug, es sei ein vornehmer Graf da, ein Polacke, und eine feinere Bewirtung vorbereitete.

Het hete, gistende drankje werd eerst bekeken, geprezen en vervolgens vrolijk aangepakt, terwijl de gastheer in het huis de ronde deed met het nieuws dat er een vooraanstaande graaf was, een Pool, en dat er een verfijndere ontvangst werd voorbereid.

Mittlerweile teilte sich die Gesellschaft in zwei Partien, um das versäumte Spiel nachzuholen, da in diesem Lande keine Männer zusammen sein konnten, ohne zu spielen, wahrscheinlich aus angebotenem Tätigkeitstriebe.

Ondertussen splitste het gezelschap zich op in twee partijen om het gemiste spel in te halen, want in dit land konden geen mannen samen zijn zonder te spelen, waarschijnlijk uit een geboden activiteitsdrift.

Strapinski, welcher die Teilnahme aus verschiedenen Gründen ablehnen mußte, wurde eingeladen zuzusehen, denn das schien ihnen immerhin der Mühe wert, da sie so viel Klugheit und Geistesgegenwart bei den Karten zu entwickeln pflegten.

Strapinski, die om verschillende redenen niet kon deelnemen, werd uitgenodigd om toe te kijken, want dat leek hen toch de moeite waard, aangezien ze zoveel wijsheid en aanwezigheid van geest toonden bij het kaartspel.

Er mußte sich zwischen beide Partien setzen, und sie legten es nun darauf an, geistreich und gewandt zu spielen und den Gast zu gleicher Zeit zu unterhalten.

Hij moest zich tussen beide partijen plaatsen, en ze deden nu hun best om verstandig en behendig te spelen en de gast tegelijkertijd te vermaken.

So saß er denn wie ein kränkelnder Fürst, vor welchem die Hofleute ein angenehmes Schauspiel aufführen und den Lauf der Welt darstellen.

Zo zat hij dus als een zieke prins, voor wie de hofbedienden een aangenaam schouwspel opvoerden en de loop van de wereld vertegenwoordigden.

Sie erklärten ihm die bedeutendsten Wendungen, Handstreiche und Ereignisse, und wenn die eine Partei für einen Augenblick ihre Aufmerksamkeit ausschließlich dem Spiele zuwenden mußte, so führte die andere dafür um so angelegentlicher die Unterhaltung mit dem Schneider.

Ze legden hem de belangrijkste wendingen, handigheidjes en gebeurtenissen uit, en als de ene partij even zijn aandacht uitsluitend op het spel moest richten, dan voerde de andere partij des te enthousiaster het gesprek met de kleermaker voort.

Der beste Gegenstand dünkte sie hierfür Pferde, Jagd und dergleichen; Strapinski wußte hier auch am besten Bescheid, denn er brauchte nur die Redensarten hervorzuholen. welche er einst in der Nähe von Offizieren und Gutsherren gehört und die ihm schon dazumal ausnehmend wohl gefallen hatten.

Het beste onderwerp leek hen hiervoor paarden, jacht en dergelijke; Strapinski wist hier ook het beste van, want hij hoefde alleen de uitdrukkingen op te rakelen die hij ooit in de buurt van officieren en landeigenaren had gehoord en die hem toen al bijzonder goed bevielen.

Wenn er diese Redensarten auch nur sparsam, mit einer gewissen Bescheidenheit und stets mit einem schwermütigen Lächeln vorbrachte, so erreichte er damit nur eine größere Wirkung;

Zelfs als hij deze uitdrukkingen spaarzaam, met een zekere bescheidenheid en altijd met een somber glimlachje naar voren bracht, bereikte hij daarmee alleen een grotere impact;

wenn zwei oder drei von den Herren aufstanden und etwa zur Seite traten, so sagten sie: »Es ist ein vollkommener Junker!«

wanneer twee of drie van de heren opstonden en bijvoorbeeld naar een kant gingen, zeiden ze: 'Hij is een volmaakte jonker!'

Nur Melcher Böhni, der Buchhalter, als ein geborener Zweifler, rieb sich vergnügt die Hände und sagte zu sich selbst: »Ich sehe es kommen, daß es wieder einen Goldacher Putsch gibt, ja, er ist gewissermaßen schon da!

Alleen Melcher Böhni, de boekhouder, als een geboren twijfelaar, wreef zich tevreden de handen en zei tegen zichzelf: 'Ik zie het gebeuren dat er weer een Goldacher-coup komt, ja, hij is op zekere manier al daar!'

Es war aber auch Zeit, denn schon sind's zwei Jahre seit dem letzten!

Maar het was ook tijd, want het is al twee jaar geleden sinds de laatste!

Der Mann dort hat mir so wunderlich zerstochene Finger, vielleicht von Praga oder Ostrolenka her!

De man daar heeft zo vreemd verminkte vingers, misschien uit Praga of Ostrolenka!'

Nun, ich werde mich hüten, den Verlauf zu stören!«

Nou, ik zal oppassen de loop van de zaken te verstoren!'

Die beiden Partien waren nun zu Ende, auch das Sausergelüste der Herren gebüßt, und sie zogen nun vor, sich an den alten Weinen des Amtsrats ein wenig abzukühlen, die jetzt gebracht wurden;

De twee partijen waren nu afgelopen, en de heren hadden ook hun dorst naar wijn bevredigd, en ze gingen nu de oude wijnen van de gemeenteraad proeven, die nu werden gebracht;

doch war die Abkühlung etwas leidenschaftlicher Natur, indem sofort, um nicht in schnöden Müßiggang zu verfallen, ein allgemeines Hasardspiel vorgeschlagen wurde.

maar de verkoeling was van een ietwat hartstochtelijke aard, want onmiddellijk, om niet in saaie verveling te vervallen, werd er een algemeen gokspel voorgesteld.

Man mischte die Karten, jeder warf einen Brabanter Taler hin, und als die Reihe an Strapinski war, konnte er nicht wohl seinen Fingerhut auf den Tisch setzen.

Men mengde de kaarten, iedereen gooide een Brabanter Taler op tafel, en toen de beurt aan Strapinski was, kon hij zijn vingers niet goed op tafel plaatsen.

»Ich habe nicht ein solches Geldstück«, sagte er errötend; aber schon hatte Melcher Böhni, der ihn beobachtet, für ihn eingesetzt, ohne daß jemand darauf achtgab; denn alle waren viel zu behaglich, als daß sie auf den Argwohn geraten wären, jemand in der Welt könne kein Geld haben.

'Ik heb geen dergelijk geldstuk', zei hij rood van schaamte; maar Melcher Böhni, die hem in de gaten hield, had al voor hem ingezet, zonder dat iemand het in de gaten had; want iedereen was veel te op zijn gemak om te vermoeden dat iemand geen geld zou hebben.

Im nächsten Augenblicke wurde dem Schneider, der gewonnen hatte, der ganze Einsatz zugeschoben; verwirrt ließ er das Geld liegen, und Böhni besorgte für ihn das zweite Spiel, welches ein anderer gewann, sowie das dritte.

In het volgende ogenblik werd de hele inzet toegeschoven aan de schoenmaker, die had gewonnen; verward liet hij het geld liggen, en Böhni regelde voor hem het tweede spel, dat een ander won, en het derde ook.

Doch das vierte und fünfte gewann wiederum der Polacke, der allmählich aufwachte und sich in die Sache fand.

Maar het vierde en vijfde spel won de Pool weer, die langzamerhand wakker werd en zich in de zaak begon te voegen.

Indem er sich still und ruhig verhielt, spielte er mit abwechselndem Glück;

Door zich rustig en kalm te gedragen, speelde hij met wisselend succes;

einmal kam er bis auf einen Taler herunter, den er setzen mußte, gewann wieder, und zuletzt, als man das Spiel satt bekam, besaß er einige Louisdors, mehr, als er jemals in seinem Leben besessen, welche er, als er sah, daß jedermann sein Geld einsteckte, ebenfalls zu sich nahm, nicht ohne Furcht, daß alles ein Traum sei.

op een gegeven moment had hij nog maar één Taler over, die hij moest inzetten, won weer, en uiteindelijk, toen iedereen het spel beu was, bezat hij enkele Louisdors, meer dan hij ooit in zijn leven had bezitten, die hij, toen hij zag dat iedereen zijn geld opnam, ook bij zich nam, niet zonder de angst dat het allemaal een droom was.

Böhni, welcher ihn fortwährend scharf betrachtete, war jetzt fast im klaren über ihn und dachte: den Teufel fährt der in einem vierspännigen Wagen!

Böhni, die hem voortdurend scherp in de gaten hield, was nu bijna op de hoogte van hem en dacht: de duivel rijdt in een koets met vier paarden!

Weil er aber zugleich bemerkte, daß der rätselhafte Fremde keine Gier nach dem Gelde gezeigt, sich überhaupt bescheiden und nüchtern verhalten hatte, so war er nicht übel gegen ihn gesinnt, sondern beschloß, die Sache durchaus gehen zu lassen.

Maar tegelijkertijd merkte hij op dat de mysterieuze vreemdeling geen gierigheid naar geld liet zien, zich over het algemeen bescheiden en nuchter had gedragen, dus was hij niet slecht op hem ingesteld, maar besloot hij de zaak gewoon te laten gaan.

Aber der Graf Strapinski, als man sich vor dem Abendessen im Freien erging, nahm jetzo seine Gedanken zusammen und hielt den rechten Zeitpunkt einer geräuschlosen Beurlaubung für gekommen.

Maar graaf Strapinski, toen men voor het avondeten naar buiten ging, verzamelde nu zijn gedachten en vond het de juiste tijd voor een geruisloos ontslag.

Er hatte ein artiges Reisegeld und nahm sich vor, dem Wirt ›Zur Waage‹ von der nächsten Stadt aus sein aufgedrungenes Mittagsmahl zu bezahlen.

Hij had een behoorlijk reisgeld en was van plan om de gastheer 'Zur Waage' van de volgende stad te betalen voor zijn opgedrongen middagmaal.

Also schlug er seinen Radmantel malerisch um, drückte die Pelzmütze tiefer in die Augen und schritt unter einer Reihe von hohen Akazien in der Abendsonne langsam auf und nieder, das schöne Gelände betrachtend oder vielmehr den Weg erspähend, den er einschlagen wollte.

Dus sloeg hij zijn regenjas op een schilderachtige manier om zich heen, duwde zijn bontmuts dieper in zijn ogen en liep langzaam op en neer onder een rij hoge acacia's in de avondzon, het prachtige landschap bekijkend of liever gezegd, de weg verkennend die hij wilde inslaan.

Er nahm sich mit seiner bewölkten Stirne, seinem lieblichen, aber schwermütigen Mundbärtchen, seinen glänzenden schwarzen Locken, seinen dunklen Augen, im Wehen seines faltigen Mantels vortrefflich aus;

Hij zag er met zijn bewolkte voorhoofd, zijn lieve maar sombere snor, zijn glanzende zwarte krullen, zijn donkere ogen, in de flikkering van zijn gerimpelde jas uitstekend uit.

der Abendschein und das Säuseln der Bäume über ihm erhöhten den Eindruck, so daß die Gesellschaft ihn von ferne mit Aufmerksamkeit und Wohlwollen betrachtete.

De avondschemering en het ruisen van de bomen boven hem versterkten de indruk, zodat de gezelschap hem van een afstand met aandacht en welwillendheid gadesloeg.

Allmählich ging er immer etwas weiter vom Hause hinweg, schritt durch ein Gebüsch, hinter welchem ein Feldweg vorüberging, und als er sich vor den Blicken der Gesellschaft gedeckt sah, wollte er eben mit festen Schritten ins Feld rücken, als um eine Ecke herum plötzlich der Amtsrat mit seiner Tochter Nettchen ihm entgegentrat.

Geleidelijk ging hij steeds verder van het huis weg, stapte door een struikgewas, waarachter een veldweg voorbijging, en toen hij zich verborgen zag voor de blikken van de gezelschap, wilde hij juist met stevige stappen het veld in stappen, toen plotseling de gemeenteraad met zijn dochter Nettchen om de hoek op hem afkwam.

Nettchen war ein hübsches Fräulein, äußerst prächtig, etwas stutzerhaft gekleidet und mit Schmuck reichlich verziert.

Nettchen was een mooi meisje, uiterst prachtig, iets onhandig gekleed en rijkelijk versierd met sieraden.

»Wir suchen Sie, Herr Graf«, rief der Amtsrat, »damit ich Sie erstens hier meinem Kinde vorstelle und zweitens, um Sie zu bitten, daß Sie uns die Ehre erweisen möchten, einen Bissen Abendbrot mit uns zu nehmen; die anderen Herren sind bereits im Hause.«

'We zijn op zoek naar u, graaf', riep de gemeenteraad, 'opdat ik u eerst aan mijn kind voorstel en vervolgens u vraag om ons de eer te doen een hapje avondeten met ons te nemen; de andere heren zijn al in het huis.'

Der Wanderer nahm schnell seine Mütze vom Kopfe und machte ehrfurchtsvolle, ja furchtsame Verbeugungen, von Rot übergossen.

De wandelaar nam snel zijn hoed af en maakte eerbiedige, zelfs angstige buigingen, overstroomd met roodheid.

Denn eine neue Wendung war eingetreten; ein Fräulein beschritt den Schauplatz der Ereignisse.

Want er was een nieuwe wending gekomen; een meisje betrad de plaats van de gebeurtenissen.

Doch schadete ihm seine Blödigkeit und übergroße Ehrerbietung nichts bei der Dame; im Gegenteil, die Schüchternheit, Demut und Ehrerbietung eines so vornehmen und interessanten jungen Edelmanns erschien ihr wahrhaft rührend, ja hinreißend.

Maar zijn dwaasheid en overdreven hoffelijkheid deden hem geen kwaad bij de dame; integendeel, de verlegenheid, nederigheid en hoffelijkheid van zo'n vooraanstaande en interessante jonge edelman leek haar werkelijk ontroerend, zelfs betoverend.

Da sieht man, fuhr es ihr durch den Sinn, je nobler, desto bescheidener und unverdorbener; merkt es euch, ihr Herren Wildfänge von Goldach, die ihr vor jungen Mädchen kaum mehr den Hut berührt!

Zo zie je, ging het door haar heen, hoe nobeler iemand is, hoe bescheidener en onbedorvender hij is; onthoud dat, heren van Goldach, die nauwelijks nog een hoed voor jonge meisjes opheffen!

Sie grüßte den Ritter daher auf das holdseligste, indem sie auch lieblich errötete, und sprach sogleich hastig und schnell und vieles mit ihm, wie es die Art behaglicher Kleinstädterinnen ist, die sich den Fremden zeigen wollen.

Ze groette de ridder op de meest beminnelijke manier, terwijl ze ook liefelijk bloos, en sprak onmiddellijk snel en veel met hem, zoals het de gewoonte is van aangename kleinstedelijke vrouwen die zich aan vreemdelingen willen laten zien.

Strapinski hingegen wandelte sich in kurzer Zeit um; während er bisher nichts getan hatte, um im geringsten in die Rolle einzugehen, die man ihm aufbürdete, begann er nun unwillkürlich etwas gesuchter zu sprechen und mischte allerhand polnische Brocken in die Rede, kurz, das Schneiderblütchen fing in der Nähe des Frauenzimmers an, seine Sprünge zu machen und seinen Reiter davonzutragen.

Strapinski daarentegen veranderde in korte tijd; terwijl hij tot nu toe niets had gedaan om op de minste manier in de rol te komen die hem werd opgelegd, begon hij nu onbewust iets opvallenders te zeggen en mengde hij allerlei Poolse brokken in de taal, kortom, het kleermakersbloesje begon in de buurt van de vrouwenkamer zijn sprongen te maken en zijn ruiter weg te dragen.

Am Tisch erhielt er den Ehrenplatz neben der Tochter des Hauses; denn die Mutter war gestorben.

Aan tafel kreeg hij de ereplaats naast de dochter van het huis; want de moeder was overleden.

Er wurde zwar bald wieder melancholisch, da er bedachte, nun müsse er mit den andern wieder in die Stadt zurückkehren oder gewaltsam in die Nacht hinaus entrinnen, und da er ferner überlegte, wie vergänglich das Glück sei, welches er jetzt genoß.

Hij werd echter al snel weer melancholisch, omdat hij zich realiseerde dat hij nu weer met de anderen terug naar de stad moest gaan of met geweld in de nacht moest ontsnappen, en omdat hij bovendien overwoog hoe vergankelijk het geluk was dat hij nu genoot.

Aber dennoch empfand er dies Glück und sagte sich zum voraus: Ach, einmal wirst du doch in deinem Leben etwas vorgestellt und neben einem solchen höheren Wesen gesessen haben.

Maar toch voelde hij dit geluk en zei hij zichzelf op voorhand: Ach, op een dag in je leven zal je toch iets worden voorgesteld en naast een dergelijk hoger wezen hebben gezeten.

Es war in der Tat keine Kleinigkeit, eine Hand neben sich glänzen zu sehen, die von drei oder vier Armbändern klirrte, und bei einem flüchtigen Seitenblick jedesmal einen abenteuerlich und reizend frisierten Kopf, ein holdes Erröten, einen vollen Augenaufschlag zu sehen.

Het was inderdaad geen geringe zaak om een hand naast zich te zien schitteren met drie of vier armbanden, en bij een vluchtige zijblik elke keer een avontuurlijk en verleidelijk gekapt hoofd, een mooie bloos, een volle oogopslag te zien.

Denn er mochte tun oder lassen, was er wollte, alles wurde als ungewöhnlich und nobel ausgelegt und die Ungeschicklichkeit selbst als merkwürdige Unbefangenheit liebenswürdig befunden von der jungen Dame, welche sonst stundenlang über gesellschaftliche Verstöße zu plaudern wußte.

Want hij kon doen of laten wat hij wilde, alles werd als ongewoon en nobel geïnterpreteerd en de onhandigheid zelf werd als een merkwaardige onschuld beschouwd door de jonge dame, die anders urenlang over sociale overtredingen kon kletsen.

Da man guter Dinge war, sangen ein paar Gäste Lieder, die in den dreißiger Jahren Mode waren.

Omdat men in een goede bui was, zongen een paar gasten liedjes die in de jaren '30 in de mode waren.

Der Graf wurde gebeten, ein polnisches Lied zu singen.

De graaf werd gevraagd om een Pools lied te zingen.

Der Wein überwand seine Schüchternheit endlich, obschon nicht seine Sorgen; er hatte einst einige Wochen im Polnischen gearbeitet und wußte einige polnische Worte, sogar ein Volksliedchen auswendig, ohne ihres Inhalts bewußt zu sein, gleich einem Papagei.

De wijn overwon eindelijk zijn verlegenheid, hoewel niet zijn zorgen; hij had ooit een paar weken in het Pools gewerkt en kende enkele Poolse woorden, zelfs een volksliedje uit het hoofd, zonder zich bewust te zijn van de inhoud ervan, net als een papegaai.

Also sang er mit edlem Wesen, mehr zaghaft als laut und mit einer Stimme, welche wie von einem geheimen Kummer leise zitterte, auf polnisch:

Dus zong hij met een edele stem, meer zacht dan luid en met een stem die zacht trilde van een geheime zorg, in het Pools:

Hunderttausend Schweine pferchen

Honderdduizend varkens worden opgesloten

Von der Desna bis zur Weichsel,

Van de Desna tot de Weichsel,

Und Kathinka, dieses Saumensch,

En Kathinka, deze sloerie,

Geht im Schmutz bis an die Knöchel!

Loopt tot aan haar enkels in de modder!

Hunderttausend Ochsen brüllen

Honderdduizend ossen brullen

Auf Wolhyniens grünen Weiden,

Op de groene weiden van Volhynië.

Und Kathinka, ja Kathinka

En Kathinka, ja Kathinka

Glaubt, ich sei in sie verliebt!

Denkt dat ik verliefd op haar ben!

»Bravo! Bravo!« riefen alle Herren, mit den Händen klatschend, und Nettchen sagte gerührt: »Ach, das Nationale ist immer so schön!« Glücklicherweise verlangte niemand die Übersetzung dieses Gesanges.

‘Bravo! Bravo!’ riepen alle heren, terwijl ze met hun handen klapten, en Nettchen zei ontroerd: ‘Ach, het nationale is altijd zo mooi!’ Gelukkig vroeg niemand om een vertaling van dit lied.

Mit dem Überschreiten solchen Höhepunktes der Unterhaltung brach die Gesellschaft auf; der Schneider wurde wieder eingepackt und sorgfältig nach Goldach zurückgebracht; vorher hatte er versprechen müssen, nicht ohne Abschied davonzureisen.

Nadat ze dit hoogtepunt van de entertainment hadden bereikt, vertrok het gezelschap. De kleermaker werd weer ingepakt en zorgvuldig teruggebracht naar Goldach; eerder had hij beloofd niet zonder afscheid te vertrekken.

Im Gasthof ›Zur Waage‹ wurde noch ein Glas Punsch genommen; jedoch Strapinski war erschöpft und verlangte nach dem Bette.

In het Gasthof 'Zur Waage' werd nog een glas punch genomen; maar Strapinski was uitgeput en verlangde naar bed.

Der Wirt selbst führte ihn auf seine Zimmer, deren Stattlichkeit er kaum mehr beachtete, obgleich er nur gewohnt war, in dürftigen Herbergskammern zu schlafen.

De gastheer leidde hem naar zijn kamer, waarvan hij de grandeur nauwelijks opmerkte, hoewel hij gewoon was om in krappe herbergkamers te slapen.

Er stand ohne alle und jede Habseligkeit mitten auf einem schönen Teppich, als der Wirt plötzlich den Mangel an Gepäck entdeckte und sich vor die Stirne schlug.

Hij stond zonder enige bezittingen midden op een mooi tapijt, toen de gastheer plotseling het gebrek aan bagage ontdekte en zich voor zijn hoofd sloeg.

Dann lief er schnell hinaus, schellte, rief Kellner und Hausknechte herbei, wortwechselte mit ihnen, kam wieder und beteuerte: »Es ist richtig, Herr Graf, man hat vergessen, Ihr Gepäck abzuladen!

Toen liep hij snel naar buiten, belde, riep de ober en de knechten op, wisselde een paar woorden met hen en kwam terug en verklaarde: ‘Het is waar, graaf, men is vergeten uw bagage uit te laden!’

Auch das Notwendigste fehlt!«

‘Ook het meest noodzakelijke ontbreekt!’

»Auch das kleine Paketchen, das im Wagen lag?« fragte Strapinski ängstlich, weil er an ein handgroßes Bündelein dachte, welches er auf dem Sitze hatte liegenlassen, und das ein Schnupftuch, eine Haarbürste, einen Kamm, ein Büchschen Pomade und einen Stengel Bartwichse enthielt.

‘En het kleine pakketje dat in de wagen lag?’ vroeg Strapinski angstig, want hij dacht aan een handgroot pakketje dat hij op de stoel had laten liggen en dat een zakdoek, een haarborstel, een kam, een potje pommade en een stengel baardzeep bevatte.

»Auch dieses fehlt, es ist gar nichts da«, sagte der gute Wirt erschrocken, weil er darunter etwas sehr Wichtiges vermutete. »Man muß dem Kutscher sogleich einen Expressen nachschicken«, rief er eifrig, »ich werde das besorgen!«

‘Ook dat ontbreekt, er is helemaal niets’, zei de goede gastheer doodsbang, want hij vermoedde iets heel belangrijks. ‘Men moet onmiddellijk een express naar de koetsier sturen,’ riep hij enthousiast, ‘ik zal het regelen!’

Doch der Herr Graf fiel ihm ebenso erschrocken in den Arm und sagte bewegt: »Lassen Sie, es darf nicht sein! Man muß meine Spur verlieren für einige Zeit«, setzte er hinzu, selbst betreten über diese Erfindung.

Maar de graaf viel even doodsbang in zijn armen en zei ontroerd: ‘Laat maar, het kan niet anders! We moeten een tijdje uit het zicht raken,’ voegde hij eraan toe, zelfs beschaamd over deze uitvinding.

Der Wirt ging erstaunt zu den Punsch trinkenden Gästen, erzählte ihnen den Fall und schloß mit dem Ausspruche, daß der Graf unzweifelhaft ein Opfer politischer oder der Familienverfolgung sein müsse;

De gastheer ging verbaasd naar de gasten die punsch dronken, vertelde hen het verhaal en sloot af met de verklaring dat de graaf ongetwijfeld het slachtoffer was van politieke of familiale vervolging;

denn um ebendiese Zeit wurden viele Polen und andere Flüchtlinge wegen gewaltsamer Unternehmungen des Landes verwiesen; andere wurden von fremden Agenten beobachtet und umgarnt.

want rond die tijd werden veel Polen en andere vluchtelingen uit het land gezet vanwege gewelddadige acties; anderen werden in de gaten gehouden en omringd door buitenlandse agenten.

Strapinski aber tat einen guten Schlaf, und als er spät erwachte, sah er zunächst den prächtigen Sonntagsschlafrock des Waagwirtes über einen Stuhl gehängt, ferner ein Tischchen mit allem möglichen Toilettenwerkzeug bedeckt.

Strapinski daarentegen sliep goed en toen hij laat wakker werd, zag hij eerst de prachtige zondagse nachthemde van de waagmeester over een stoel hangen, en verder een tafeltje bedekt met allerlei toiletartikelen.

Sodann harrten eine Anzahl Dienstboten, um Körbe und Koffer, angefüllt mit feiner Wäsche, mit Kleidern, mit Zigarren, mit Büchern, mit Stiefeln, mit Schuhen, mit Sporen, mit Reitpeitschen, mit Pelzen, mit Mützen, mit Hüten,

Daarna wachtten een aantal bedienden om koffers en koffertjes te vullen met fijne linnengoed, kleding, sigaren, boeken, laarzen, schoenen, sporen, rijzwepen, bont, mutsen, hoeden,

mit Socken, mit Strümpfen, mit Pfeifen, mit Flöten und Geigen abzugeben von seiten der gestrigen Freunde mit der angelegentlichen Bitte, sich dieser Bequemlichkeiten einstweilen bedienen zu wollen.

sokken, kousen, pijpen, fluiten en violen, afkomstig van de gisteren bevriende mensen, met de vriendelijke vraag om voorlopig van deze gemakken gebruik te maken.

Da sie die Vormittagsstunden unabänderlich in ihren Geschäften verbrachten, ließen sie ihre Besuche auf die Zeit nach Tisch ansagen.

Omdat ze de ochtenduren onveranderlijk in hun werk doorbrachten, lieten ze hun bezoeken na de maaltijd plannen.

Diese Leute waren nichts weniger als lächerlich oder einfältig, sondern umsichtige Geschäftsmänner, mehr schlau als vernagelt; allein da ihre wohlbesorgte Stadt klein war und es ihnen manchmal langweilig darin vorkam, waren sie stets begierig auf eine Abwechslung, ein Ereignis, einen Vorgang, dem sie sich ohne Rückhalt hingaben.

Deze mensen waren niets minder dan belachelijk of naïef, maar voorzichtige zakenmensen, slimmer dan dom; maar omdat hun goed beheerde stad klein was en ze zich soms verveelden, waren ze altijd op zoek naar afwisseling, een gebeurtenis, een proces, waar ze zich zonder terughouding aan overgaven.

Der vierspännige Wagen, das Aussteigen des Fremden, sein Mittagessen, die Aussage des Kutschers waren so einfache und natürliche Dinge, daß die Goldacher, welche keinem müßigen Argwohn nachzuhängen pflegten, ein Ereignis darauf aufbauten wie auf einen Felsen.

De vierpaardse wagen, het uitstappen van de vreemdeling, zijn lunch, de verklaring van de koetsier waren zo eenvoudige en natuurlijke dingen dat de Goldachers, die niet geneigd waren om onnodig achterdochtig te zijn, een gebeurtenis hierop baseerden als op een rots.

Als Strapinski das Warenlager sah, das sich vor ihm ausbreitete, war seine erste Bewegung, daß er in seine Tasche griff, um zu erfahren, ob er träume oder wache.

Toen Strapinski het warenmagazijn zag dat zich voor hem uitstrekte, was zijn eerste reactie om in zijn zak te tasten om te zien of hij droomde of wakker was.

Wenn sein Fingerhut dort noch in seiner Einsamkeit weilte, so träumte er.

Als zijn vingerring daar nog in zijn eenzaamheid verbleef, dan droomde hij.

Aber nein, der Fingerhut wohnte traulich zwischen dem gewonnenen Spielgelde und scheuerte sich freundschaftlich an den Talern; so ergab sich auch sein Gebieter wiederum in das Ding und stieg von seinen Zimmern herunter auf die Straße, um sich die Stadt zu besehen, in welcher es ihm so wohl erging.

Maar nee, de vingerring woonde vriendschappelijk tussen het gewonnen speelgeld en wreef zich vriendschappelijk aan de munten; dus gaf zijn meester zich opnieuw over aan het ding en daalde van zijn kamers af op de straat om de stad te bekijken waar het hem zo goed ging.

Unter der Küchentüre stand die Köchin, welche ihm einen tiefen Knicks machte und ihm mit neuem Wohlgefallen nachsah;

Onder de keukendeur stond de kokkin, die hem een diepe buiging maakte en hem met nieuw genoegen nakeek;

auf dem Flur und an der Haustüre standen andere Hausgeister, alle mit der Mütze in der Hand, und Strapinski schritt mit gutem Anstand und doch bescheiden hinaus, seinen Mantel sittsam zusammennehmend.

in de hal en bij de voordeur stonden andere huisgeesten, allemaal met de pet in de hand, en Strapinski stapte met goede manieren en toch bescheiden naar buiten, zijn jas netjes bij elkaar houdend.

Das Schicksal machte ihn mit jeder Minute größer.

Het lot maakte hem met elke minuut groter.