John Kabys, ein artiger Mann von bald vierzig Jahren, führte den Spruch im Munde, daß jeder der Schmied seines eigenen Glückes sein müsse, solle und könne, und zwar ohne viel Gezappel und Geschrei.

John Kabys, uprzejmy mężczyzna w wieku zbliżonym do czterdziestki, powtarzał, że każdy musi być ślepem na swoją szczęście, że powinien i może je stworzyć sam, bez zbędnego głośnego szumu i ruchu.