Handelsagenten Fågelsång satt på Turisthotellets terrass i Marstrand och tittade på havet, när två brunbrända flickebarn, det ena i blått, det andra i vitt, kommo som en solglimt i tristessen och satte sig vid närmaste bord.

Agent handlowy Fågelsång siedział na tarasie hotelu Turisthotellet w Marstrand i patrzył na morze, gdy nagle pojawiły się dwie opalone dziewczynki – jedna w niebieskim, druga w białym – niczym promień słońca w tej ponurej scenerii, i usiadły przy najbliższym stole.

Den ena var ljus och klotrund, den andra svart och smäcker, och handelsagenten Fågelsång rycktes omedelbart från sin beundran av havets skönhet till en ännu större beundran av den smäckra.

Jedna była jasna i okrągła, druga ciemna i zgrabna, a agent Fågelsång natychmiast przerzucił się z podziwiania piękna morza na jeszcze większy podziw dla tej zgrabnej dziewczynki.

Hans blick gled smekande från det vita floret, som hon virat kring håret för blåstens skull ned till de vita skorna, och så snart hon slagit sig ned inriktade han hela sin energi på att inleda en enklare ögonkurtis.

Jego wzrok przesuwał się od białego kwiatu, którym owinęła sobie włosy z powodu wiatru, aż po białe buty, a gdy już usiadła, skupił całą swoją energię na nawiązaniu z nią niezobowiązującego flirtu.

Ett ögonblick mötte flickebarnet hans blick, kallt och främmande, men när så Fågelsång vågade sig på aningen av ett småleende, vände hon sig plötsligt bort, och började med livligt intresse observera en yngling av urbefolkningen, som nere vid kajen högljutt och med klagande röst meddelade att Putte var hans ögonsten.

Przez chwilę dziewczynka odwzajemniła się na jego spojrzenie – chłodno i obojętnie – ale gdy Fågelsång ośmielił się uśmiechnąć, nagle odwróciła się i zaczęła z żywym zainteresowaniem obserwować miejscowego młodzieńca, który głośno i skargowo informował na brzegu, że Putte jest jego największą miłością.

Fågelsång ägnade hon inte vidare en blick.

Fågelsång nie zwracał na nią więcej uwagi.

»Det var mig en liten hårdflirtad satunge!» tänkte Fågelsång för sig själv, och försökte genom en diskret hostning åter fånga flickebarnets uppmärksamhet.

„To była naprawdę zadufana mała dziwka!” – pomyślał Fågelsång i próbował przyciągnąć uwagę dziewczynki dyskretnym kaszlem.

Men förgäves.

Ale na próżno.

Detta irriterade Fågelsång. Han ansåg sig äga ett fördelaktigt utseende, och uppfattade denna likgiltighet som en direkt personlig förolämpning.

To zirytowało Fågelsånga. Uważał się za przystojnego i odbierał tę obojętność jako bezpośrednią obrazę skierowaną do niego.

Inte ens när musiken spelade upp Cavalleria, och Fågelsång fullt hörbart gnolade: »Min vita li-hilja» blev det något resultat av.

Nawet gdy zaczęła grać muzyka do opery „Cavalleria rusticana”, a Fågelsång głośno nucił: „Moja biała li-hila”, nie osiągnął żadnego efektu.

Den vita liljan låtsades som om handelsagenten Fågelsång alls inte existerade, och när hon och hennes blå väninna druckit sitt kaffe och ätit sina bakelser försvunno de från Fågelsångs horisont lika hastigt som de kommit.

Biała lilijka udawała, że handlowca Fågelsånga w ogóle nie istnieje, a kiedy wraz ze swoją niebieskooką przyjaciółką wypiły kawę i zjadły babeczki, znikły z pola widzenia Fågelsånga równie szybko, jak się pojawiły.

Men dagen därpå fick Fågelsång återse henne.

Ale następnego dnia Fågelsång miał okazję ją jeszcze raz zobaczyć.

Det var på Strandpromenaden, där hon flanerade ensam i solskenet, vitklädd som förut, och med ett svart band om livet, och som Fågelsång var en modig man, steg han helt lugnt fram och bad att få göra sällskap.

Było to na promenadzie, gdzie szła sama w słońcu, ubrana w białą sukienkę i z czarną wstążką na talii. A Fågelsång był odważnym człowiekiem – podszedł do niej spokojnie i poprosił o towarzystwo.

Fågelsång hade aldrig trott att det kunde finnas så mycket kyla mitt i sommaren som den med vilken han blev mottagen, men när han sade sitt namn sken flickebarnet upp.

Fågelsång nigdy nie przypuszczał, że w środku lata może być tak chłodno, jak wtedy, gdy został przywitany, ale gdy podał swoje imię, dziewczynka się uśmiechnęła.

»Ett sådant lustigt namn», sade hon, och visade en rad vita tänder och ett par kindgropar, som kommo Fågelsång att kippa efter andan.

„Jakie zabawne imię!” – powiedziała, pokazując rząd białych zębów i dwa rumieńce na policzkach, co sprawiło, że Fågelsångowi zapiekło się w gardle.

»Det är ett vackert namn», svarade Fågelsång övertygande. »Det har jag hittat på själv. Förut hette jag Petrusson.»

„To piękne imię” – odpowiedział Fågelsång przekonująco. „Wymyśliłem je sam. Wcześniej nazywałem się Petrusson”.

»Då undrar jag inte på, att herr Fågelkvitter bytte!» sade den sköna.

„Nie dziwię się, że pan Fågelkvitter się zmienił!” – powiedziała piękna dziewczyna.

»Fågelsång!» rättade handelsagenten. »Men fröken har inte sagt vad fröken heter.»

„Fågelsång!” – poprawił handlowiec. „Ale pani nie powiedziała, jak się pani nazywa”.

»Hm! Jag brukar verkligen inte stifta bekantskap så här sans façon, men jag antar, att det skulle vara ohövligt att inte nu säga mitt namn. Jag heter Lingonhjelm.»

„Hm! Zazwyczaj nie nawiązuję znajomości w taki sposób, ale przypuszczam, że byłoby niegrzecznie nie podać teraz mojego imienia. Nazywam się Lingonhjelm”.

Det klack till i Fågelsång, ty han hyste, i gemen med hela släkten Petrusson, en djup vördnad för ridderskapet och adeln. Han nästan ångrade att han tilltalat flickebarnet, och funderade på att dra sig ur spelet fortast möjligt då detta plötsligt omintetgjordes av flickan själv, som sade:

Fågelsång zaczął się denerwować, ponieważ podzielał z całą rodziną Petrusson głęboki szacunek dla szlachectwa i arystokracji. Niemal żałował, że zagadał do dziewczynki, i zastanawiał się, jak najszybciej wycofać się z tej sytuacji, ale dziewczynka sama to uniemożliwiła, mówiąc:

»Det är ju, som sagt, inte fullt comme il faut. Men om ni följer med hem och blir presenterad i familjen, så är ju allt korrekt, eller hur?»

„To rzeczywiście nie jest do końca poprawne. Ale jeśli pójdzie pan ze mną do domu i zostanie przedstawiony rodzinie, wszystko będzie w porządku, prawda?”

»Jo visst, jo visst!» svarade Fågelsång litet nervöst.

„No jasne, no jasne!” – odpowiedział Fågelsång nieco zdenerwowany.

»Då gå vi genast», svarade flickebarnet, och Fågelsång larvade med.

„W takim razie chodźmy natychmiast” – powiedziała dziewczynka, a Fågelsång poszedł za nią.

För resten visste han med sig, att han var fin nog att uppträda var som helst.

Poza tym wiedział, że jest na tyle przystojny, by zachowywać się nienagannie w każdej sytuacji.

Han hade vita skor och gredelina strumpor, vita byxor, grå rock, blå skjorta, grön halsduk och panama med band i de franska färgerna, och som han dessutom hade en nackbena, som allvarligt strävade att nå ned till vekryggen ansåg han, att ingenting brast i hans utstyrsel.

Miał białe buty i pończochy w kolorze grejpfruta, białe spodnie, szary płaszcz, niebieską koszulę, zielony szalik i kapelusz typu panama z wstążką w kolorach francuskiej flagi, a ponieważ miał też wyraźnie widoczny kręgosłup, uznał, że jego strój jest w porządku.

Tio minuter senare befann han sig i den villa, där flickebarnet bodde under sommaren, och föreställdes för en ståtlig och vänlig gammal herre.

Dziesięć minut później znalazł się w willi, w której dziewczynka mieszkała latem, i został przedstawiony dostojnemu i przyjaznemu staruszkowi.

»Min far, landshövding Lingonhjelm!» presenterade flickan, och Fågelsång skakade hand, djupt gripen av stundens allvar.

„Mój ojciec, gubernator Lingonhjelm!” – przedstawiła dziewczynka, a Fågelsång uścisnął dłoń, głęboko poruszony powagą chwili.

Handelsagenten Fågelsång hade aldrig kunnat drömma om, att han i hela sitt liv skulle få träffa något så högt uppsatt som en landshövding, och han fann denna ärofulla upplevelse allt annat än angenäm.

Agent handlowy Fågelsång nigdy nie przypuszczał, że w całym swoim życiu spotka kogoś tak ważnego jak gubernator, i uznał to zaszczytne doświadczenie za co najmniej kłopotliwe.

Men hans vita lilja tycktes i stället vara vid alldeles briljant humör, tog honom med sig ut på en balkong, satte honom på yttersta kanten av en korgstol — att få honom att sitta ordentligt gick inte — och såg till att han fick whisky och vatten.

Jednak jego biała lilia wydawała się być w wyjątkowo dobrym humorze, zabrała go na balkon, posadziła na skraju fotela i upewniła się, że dostał whisky i wodę.

Se’n kom landshövdingen, som visade sig vara en trevlig karl, om också Fågelsång ibland hade litet svårt att följa med hans konversation, och ungefär samtidigt försvann flickebarnet en stund.

Następnie pojawił się gubernator, który okazał się miłym człowiekiem, chociaż Fågelsång czasem miał trudności ze zrozumieniem jego rozmowy, a mniej więcej w tym samym czasie dziewczynka na chwilę zniknęła.

Fågelsång hörde hur det pinglade i telefonen, så kom hon tillbaka i ett lynne, som tycktes vara ännu mera strålande än förut.

Fågelsång usłyszał dzwonek telefonu, po czym wróciła, wydając się być jeszcze bardziej olśniewająca niż przedtem.

Snart nog lämnade landshövdingen dem och Fågelsång andades lättare när han blev ensam med flickan.

Wkrótce gubernator ich opuścił, a Fågelsång odetchnął z ulgą, gdy został sam z dziewczynką.

»Trevlig gubbe, er farsa», sade han i sin elegantaste sällskapston. »Men jag känner mig alltid lite haj när jag är tillsammans med såna där pampiga jyckar.»

„Miły facet, twój ojciec” – powiedział najgrzeczniej, jak potrafił. „Ale zawsze czuję się trochę niezręcznie w towarzystwie takich ważnych osobistości”.

»Brukar ni vara det ofta då?» frågade flickan oskyldigt.

„Często się tak czujesz?” – zapytała niewinnie dziewczynka.

Fågelsång kände att han rodnade.

Fågelsång poczuł, że się rumieni.

»Hm! Ja! Inte precis var dag, men ofta nog. Jag — jag rör mig naturligtvis endast i de allra bästa kretsar.»

„Hm! Tak! Nie codziennie, ale dość często. Oczywiście przemieszczam się tylko w najlepszych towarzystwach”.

»Naturligtvis!» instämde flickan. »Det märks ju på herr Fågelsångs nobla uppträdande. Ledigt och otvunget — hallå, flickor, välkomna upp!»

„Oczywiście!” – zgodziła się dziewczynka. „Widać to po szlachetnym zachowaniu pana Fågelsånga. Swobodnie i nieskrępowanie – hej, dziewczyny, zapraszamy!”

Det sista var riktat till ett par unga damer, som kommo fram emot villan.

To ostatnie było skierowane do kilku młodych dam, które zbliżały się do willi.

Fröken Lingonhjelm föreställde:

Panna Lingonhjelm wyobraziła sobie:

»Herr Fågelsång, fröken Sabelkrona, baronesse von Erbingen. Baronessan är hovfröken hos hennes furstliga höghet arvprinsessan av Sachsen-Braunschweig, som just nu är här i Marstrand, som ni vet.»

„Pan Fågelsång, panna Sabelkrona, baronowa von Erbingen. Baronowa jest damą dworu u Jej Wysokości księżniczki Saksonii-Brandenburgii, która obecnie przebywa w Marstrand, jak zapewne wiecie”.

Fågelsång bugade djupt.

Fågelsång głęboko się ukłonił.

»Nä, de hade jag inte hört!» svarade han, och började konversera damerna. Men han avbröts av baronessan, som på bruten svenska meddelade värdinnan, att hennes höghet själv om en liten stund ämnade avlägga visit.

„Nie, o tym nie słyszałem!” – odpowiedział i zaczął rozmawiać z damami. Przerwała mu jednak baronowa, która po szwedzku oznajmiła gospodarce, że jej Wysokość za chwilę przybędzie z wizytą.

»Då är det väl bäst att jag går», sade Fågelsång och reste sig.

„W takim razie lepiej pójdę” – powiedział Fågelsång i wstał.

»För ingen del», kom det i kör. »Prinsessan blir säkert charmerad av att få möta er.»

„Wcale nie!” – zgodziły się wszystkie. „Księżniczka z pewnością będzie zachwycona, mogąc was poznać”.

Strax därpå kom också prinsessan, en smärt ung dam, åtföljd av ännu en hovfröken.

Chwilę później zjawiła się księżniczka, bardzo młoda dama, w towarzystwie jeszcze jednej damy dworu.

Hon mottogs med all den ceremoni hennes rang krävde, och Fågelsång bugade så djupt, att han hörde hur det knackade i hängselstropparna.

Została przyjęta z całą ceremonią, jakiej wymagał jej status, a Fågelsång ukłonił się tak głęboko, że słychać było stukot w skórzanych rękawiczkach.

Hon såg ut precis som Fågelsång tänkt sig att en prinsessa borde.

Wyglądała dokładnie tak, jak Fågelsång sobie wyobrażał, że powinna wyglądać księżniczka.

Lång och smärt, försedd med lorgnett i sköldpadd och högdragen, oerhört högdragen.

Wysoka i smukła, z parasolką w kształcie żółwia i z dumnym, bardzo dumnym spojrzeniem.

När hon tilltalade någon av de andra unga damerna, reste sig denna genast upp och neg djupt, och Fågelsång, som hade lätt för att lära, bugade alltså djupt när han blev tilltalad. Och det blev många bugningar, ty högheten sysselsatte sig huvudsakligen med honom.

Gdy zwracała się do którejś z młodych dam, ta natychmiast wstawała i głęboko się kłaniała, a Fågelsång, który szybko się uczył, również głęboko się kłaniał, gdy do niego mówiono. I było wiele ukłonów, ponieważ Jej Wysokość zajmowała się głównie nim.

Och detta var ytterst ansträngande för Fågelsång, ty hon envisades att tala med honom på tyska, medan han endast kunde tala svenska. Det enda som hon fick av honom var därför ett i vånda framstammat:

To było bardzo wyczerpujące dla Fågelsånga, ponieważ księżniczka upierała się, by mówić do niego po niemiecku, podczas gdy on potrafił mówić tylko po szwedzku. Jedyne, co udało mu się powiedzieć, to:

»Nicht verstanden, Euers Hochzeit!»

„Nie rozumiem, to wasz ślub!”

Ingen av de andra brydde sig om att uppträda som tolk, och högheten pratade på, utan att fästa sig vid hans distress.

Żadna z pozostałych osób nie chciała pełnić roli tłumacza, a Jej Wysokość dalej rozmawiała, nie zwracając uwagi na jego frustrację.

Till slut blev situationen outhärdlig för Fågelsång. Han greps av förtvivlans mod, tog sin hatt, studsade upp ur stolen och grep med en underdånig bugning prinsessans hand.

W końcu sytuacja stała się nie do zniesienia dla Fågelsånga. Ogarnął go odwaga desperacji, chwycił kapelusz, wyskoczył z krzesła i uczynił głęboki ukłon w stronę księżniczki.

»Ajö, Euers Hochzeit!» sade han helt burdus, bugade hastigt för de övriga damerna och rusade i väg, utan att akta på de uppmaningar att stanna kvar, som i en välljudande kör klingade efter honom.

„Ajö, wasz ślub!” – powiedział całkiem niezręcznie, po czym szybko się ukłonił pozostałym damom i wybiegł, ignorując okrzyki, by został, które rozbrzmiewały za nim w głośnym chórze.

En liten stund senare satt han åter på Turisthotellets terrass, och lovade sig själv, att han hädanefter skulle akta sig för att slå ned på obekanta flickebarn, hur tilltalande de än månde vara.

Chwilę później znów siedział na tarasie hotelu Turist i obiecał sobie, że od tej pory będzie unikał zwracania uwagi na nieznajome dziewczęta, nawet jeśli są one niezwykle urocze.

Då fick han helt plötsligt se de fem unga damer han nyss lämnat, komma framåt promenaden.

Wtem nagle ujrzał pięć młodych dam, które przed chwilą opuścił, wkraczających na promenadę.

Främst gick prinsessan och fröken Lingonhjelm arm i arm, bakom kommo de tre andra, och allesammans tycktes ha utomordentligt roligt.

Na czele szła księżniczka i panna Lingonhjelm, ramię w ramię, a za nimi szły pozostałe trzy damy, wszystkie wyglądające na to, że świetnie się bawią.

Fågelsång dolde sig omsorgsfullt för att inte bli sedd, men en ung man, som satt i ett sällskap vid närmaste bord, reste sig och hälsade artigt.

Fågelsång ostrożnie się ukrył, by go nie zauważono, ale młody mężczyzna, który siedział przy sąsiednim stole, wstał i grzecznie się przywitał.

»Var det inte landshövding Lingonhjelms flicka, den svarta?» frågade en av sällskapet.

„Czy to nie była córka gubernatora Lingonhjelma, ta czarnowłosa?” – zapytał ktoś z towarzystwa.

»Jo, det var det!» svarade den unge mannen.

„Tak, to ona!” – odpowiedział młody mężczyzna.

»Vem var den andra, som höll henne under armen?»

„A kim był ten drugi, który trzymał ją pod ramię?”

»Det var en fröken Karlberg från Göteborg. Dotter till Karlberg & Svensson där.»

„To była panna Karlberg z Göteborga. Córka Karlberga i Svenssona”.

Handelsagenten Fågelsång kände hur han blev alldeles kall. Så svor han till, tömde sin grogg och gick till hotellet för att packa.

Agent handlowy Fågelsång poczuł się całkowicie zdrętwiały. Przysięgał więc, wypił swój grog i poszedł do hotelu, by się pakować.