Welk een onbedachtzaame eisch, Vriendin! -

Que pedido tão imprudente, amiga! -

Hoe!

Como!

mijne julia in 't openbaar verschijnen?

A minha Julia aparecer em público?

en gij - gij, die alles op mij vermoogt - dit van mij vorderen? -

E tu - tu, que esperas tudo de mim - exiges isto de mim? -

Waarlijk, dit heet een misbruik van zijne magt te maken.

Verdadeiramente, isto é abusar do seu poder.

Bedenk toch een oogenblik wat mij aanleiding gegeven heeft om deeze weinige bladen te vervaardigen, en beslis zelve of er toen het doelwit bij kon zijn van ze ooit gemeen te maken? -

Pensa por um momento o que me levou a escrever estas poucas páginas, e decide por ti mesmo se o objetivo poderia ser torná-las alguma vez maliciosas? -

Gij herinnert u ligt nog de dichterlijke partij, die gij, voor twee jaaren, aan eenige uwer beste Vrienden en Vriendinnen op uw vermaaklijk Landgoed gaaft? -

Lembras-te ainda da festa poética que, há dois anos, ofereceste a alguns dos teus melhores amigos e amigas na tua propriedade divertida? -

De vermoeiende hette van dien dag deed u, die altijd op het genoegen van anderen bedacht zijt, op eene wijze, die men geen' wederstand kan bieden, aanhouden om er den nacht bij te voegen.

O calor exaustivo desse dia fez-te, que sempre estás atento ao prazer dos outros, ficar durante a noite de uma forma que não se consegue resistir.

Nooit zal ik dien verrukkelijken nacht vergeten!

Nunca vou esquecer essa noite maravilhosa!

Hij was de schoonste, dien ik immer zag. -

Foi a mais bela que alguma vez vi. -

Nog kan ik mij verbeelden in uw donker Prieel aan den oever van den Rhijn te zitten, en deezen stroom door de maan bij streeken verlicht te zien.

Ainda consigo imaginar-me sentado no teu pavilhão escuro na margem do Reno, e ver este rio iluminado pela luz da lua.

Geen blaadje verroerde zich. -

Nenhuma folha se mexia. -

't Is in zulke oogen-blikken, dat het hart zich, onder 't genot der strelendste kalmte, vertedert. -

É nestes momentos que o coração se enternece, desfrutando da mais agradável tranquilidade. -

Wij kwamen in een vriendlijk verschil over de Liefde.

Tivemos uma discussão amigável sobre o Amor.

Ik had bijna elk tegen mij - Gij alleen, bevallige Sophie! koost mijne zijde.

Eu estava quase contra todos - Tu sozinha, encantadora Sophie! Estavas do meu lado.

Aan welken kant zich de waarheid ook bevond, dit is zeker, wij dachten meer verheven over de Liefde, dan onze tegenstrevers.

Qualquer que fosse a verdade, o que é certo é que pensávamos de forma mais elevada sobre o Amor do que os nossos adversários.

Ons gesprek liep ten einde en gij vorderde toen van mij, dat ik mijne gedachten omtrent de Liefde in een tafreel van twee gevoelige harten ontwikkelen zou. -

A nossa conversa chegou ao fim e tu pediste-me então que desenvolvesse os meus pensamentos sobre o Amor num cenário de dois corações sensíveis. -

Ben ik geschikt om u iets te weigeren? -

Estou apto a recusar-te alguma coisa? -

Mijne julia ontving haar aanwezen, en naauwlijks heb ik aan uwen eersten eisch voldaan, of gij voegt er eenen tweeden, die veel zwaarer is, bij - Gij wilt dat julia in het licht trede.

A minha Júlia recebeu a tua proposta, e mal tinha satisfeito o teu primeiro pedido, quando acrescentaste um segundo, que é muito mais pesado - Queres que a Júlia entre em cena.

Begrijp toch wat ik wage met u te gehoorzamen! -

Compreende, por favor, o que me arrisco a fazer para te obedecer! -

Aan wie zal mijn Schilderij behagen? -

A quem irá agradar a minha pintura? -

Aan Sophie? ja!

À Sophie? Sim!

en aan die weinigen, die haar gelijken, die zulk een schoon, gevoelig, hart in haaren boezem dragen.

e aos poucos que lhe são semelhantes, que carregam um coração tão belo e sensível no seu peito.

Ach!

Ah!

ik gevoel het al te wel, mijne julia is niet voor de achtiende eeuw geschikt.

Sinto-o demasiado bem, a minha Júlia não é adequada para o século XVIII.

Een eenvouwdig tafreel van twee tedere harten, die oprecht beminnen, zo als onze Voorouders, waar van wij de eigenschappen zo zeer beginnen te haten, mooglijk voor eenige honderd jaaren bemind hebben, zie daar mijne geheele julia!

Uma cena simples de dois corações ternos, que se amam sinceramente, como os nossos antepassados, cujas características começamos a detestar tanto, possivelmente amavam há algumas centenas de anos - Eis toda a minha Júlia!

Geen verleidende Gebeurtenissen, geen onverwachte toevallen - geen enkel bekoorlijk Nietje zelfs! - verzekert mij van de goedkeuring van 't gemeen.

Nenhuns acontecimentos sedutores, nenhuns acidentes inesperados - nem sequer um pormenor encantador! - assegura-me a aprovação do vulgo.

Voeg hier bij, dat ik eene Liefde predike, die zonder de deugd niet bestaat. -

Acrescente a isto que eu prego um amor que não existe sem a virtude. -

Ach!

Ah!

dit laatste bederft alles! - Men zal lagchen en het zal met mij gedaan zijn. -

Isto último estraga tudo! - As pessoas vão rir e será o meu fim. -

Nu, Vriendin!

Agora, amiga!

wat zegt gij? -

O que dizes? -

Gij begrijpt dit alles en echter volhardt gij bij uwen eisch. -

Tu compreendes tudo isto e, no entanto, insistes na tua exigência. -

Welaan!

Muito bem!

ik zal gehoorzamen.

Vou obedecer.

Ten minsten - en dit alleen is toejuiching genoeg - ten minsten zal Sophie mij met haare goedkeuring belonen, en elk, die gelukkig genoeg is van haar te kennen, zal overtuigd zijn, dat mijne julia geen wezen van verbeelding is. - -

Pelo menos - e isto por si só é suficiente elogio - pelo menos, a Sophie vai recompensar-me com a sua aprovação, e qualquer um que tenha a sorte de a conhecer, ficará convencido de que a minha Júlia não é uma criatura da imaginação. - -